Przede wszystkim Matthews został poddany sytuacji stresowej, w której wiedział, że nie ma wiele czasu. Został zamknięty w ciemnościach z latarką, w której baterię mogą się wyczerpać. Musiał działać szybko i się wydostać, a następnie dopaść złoczyńcę i odnaleźć syna. Mężczyzna którego zabiła Amanda i tak musiał zginąć, ponieważ jedna z teorii zakłada, iż był uczestnikiem innej gry, w którą przegrał, więc John wykorzystał go jako część gry. Warto wspomnieć, iż on sam był sparaliżowany i zapewne nie czuł bólu. Kerry podobnie jak każdy normalny człowiek, niezależnie od tego, czy jest się stróżem prawa czy zwykłym cywilem, zwróciła swą uwagę na ukrytą kamerę, ponieważ mogła myśleć, że ktoś ją podgląda, a pomieszczenie w którym była jest puste. Poza tym wcześniej sprawdziła, czy na pewno nikogo nie ma, a i tak ktoś się pojawił. Sprawą morderstw już wcześniej zajęło się FBI i inne służby. W późniejszych częściach namierzano uczniów Johna. Była niesiona przez Hoffmana, który przecież pomagał Amandzie w porwaniach i pułapkach. W budynku już nikogo nie było, a poza tym Hoffman miał maskę, więc na zapisie z kamer nie można by było ustalić jego tożsamości. Nie szanuję życia, ponieważ człowiek w depresji skupia się tylko na sobie, zaniedbując przy tym inne osoby, tak jak ta kobieta zaniedbywała męża i córkę. Życzę mniej przemyśleń na temat kolejnych części tego wspaniałego horroru. Pozdrawiam.