Niesprawiedliwy wyrok w sprawie zabójstwa piętnastoletniej Latashy Harlins w sklepie w południowym Los Angeles stał się zarzewiem zamieszek, które w 1992 r. ogarnęły to kalifornijskie miasto. Podczas gdy czarna społeczność wyrażała swój głęboki ból na ulicach, przyjaciele i członkowie rodziny Latashy w samotności opłakiwali stratę pełnego energii dziecka, którego prawdziwa historia nigdy nie przebiła się do mediów. Niemal trzydzieści lat później reżyserka Sophia Nahli Allison w swoim filmie "Piosenka dla Latashy" postanawia przedstawić losy dziewczynki z zupełnie innej perspektywy. Wspomnienia i ustne relacje najlepszej przyjaciółki Latashy oraz jej kuzynki układają się w oniryczny obraz, który dobitnie uświadamia, jak wiele czyjeś krótkie i brutalnie przerwane, lecz niezwykłe życie może zmienić w życiu innych.