Widzę, że z tym filmem wiąże się sporo nieporozumień, więc oddajmy głos samemu Bavie:
"Ludzie, i krytycy także, powinni wiedzieć w jakich okolicznościach przyszło mi kręcić moje filmy. W przypadku Terrore nello spazio, nie miałem nic, dosłownie. Dostaliśmy tylko pustą halę zdjęciową, bardzo zaniedbaną, ale nie mieliśmy ani grosza. I to miało wyglądać jak powierzchnia obcej planety! Jak sobie z tym poradziłem? Wziąłem kilka skał z papier-mache z sąsiedniego studia, prawdopodobnie pozostałość po jakimś filmie "miecza i sandałów, ustawiłem je pośrodku studia, zakryłem podłogę dymem i suchym lodem i wyciemniłem tło. Potem przesuwałem te dwie skały z jednego miejsca na drugie i w ten sposób nakręciłem cały film".
Oczywiście Bava trochę prowokuje, nie mówiąc całej prawdy. Trzeba dodać, że szkielety humanoidów są dziełem Carla Rambaldiego (który po latach, i to nie jest przypadek, pracował przy "Obcym" Ridley'a Scotta), zaś o wygląd opuszczonego statku tychże humanoidów zadbał utalentowany scenograf Giorgio Giovannini, który później pracował przy "Satyriconie", "Imieniu Róży" czy "Przygodach barona Munchausena". Do tego filmu Bava stworzył też sporo „matte paintings” (rysunków na szkle), a w kilku scenach na wyciemnione tło puszczany jest z projektora (matte shots) dodatkowy material filmowy (additional footage), zaczerpnięty z filmów dokumentalnych Antonio Pérez Olea i Harouna Tazieffa, specjalisty od filmowania erupcji wulkanów. Mnóstwo tutaj też tricków optycznych, zastosowano też lustra (w tym wynalazek ojca Bavy, Eugenia, który wszyscy nazywali „water glass”), żeby powiększyć optycznie powierzchnię studia filmowego.
Tak czy siak, czapki z głów- oto reżyser, który potrafił kręcić znakomite filmy, nie mając nic poza kamerą i garstką aktorów.