Film nie kuleje od strony faktograficznej i jest to z pewnością duży jego plus. Hugh O'Conor całkiem nieźle wypadł w roli Graham'a Young'a, jednak jego wygląd był zdecydowanie zbyt "anielski" (twarz Young'a posiadała coś, co przerażało, a jego oczy wydawały się kryć zło w czystej postaci; O'Conor natomiast wyglądał trochę jak chłopak z reklamy pasty do zębów). Ten niewinny wygląd stanowił jednak jaskrawy kontrast z jego niecnymi poczynaniami, więc można na to przymknąć oko.
"The Young Poisoner's Handbook" z pewnościa nie rozczaruje fanów filmów opartych na życiu seryjnych morderców, a i może w dużym stopniu zainteresować pozostałe grono widowni.

Biografia "Herbacianego truciciela" dla zainteresowanych (nie czytać przed obejrzeniem filmu):

Graham Fredrick Young urodził się w 1947 roku. Jego matka zmarła krótko po jego urodzeniu. Ojciec oddał go na wychowanie ciotce, mimo że była to krewna, nie zawiązały się między nimi silniejsze więzy.
Kiedy ojciec Young'a ożenił się ponownie, Graham znów był w gronie swojej najbliższej rodziny. Chłopak i jego nowa macocha darli koty od najmłodszych lat; Young szczerze jej nienawidził.
Fascynował go nazizm, z przyjemnościa rozprawiał o zaletach Hitlera i z dumą czytał "Mein Kampf". Był inteligentnym dzieckiem, interesowały go nauki ścisłe i historia. Chemia, która go fascynowała, była tą "trującą". Z miłości do tejże nauki, Graham otrzymał od ojca i macochy zestaw "Mały chemik", który wyzwolił w chłopaku mordercze instynkty (z zestawu dowiedział się o swej pierwszej truciznie - Antymonie).
Young truł swego jedynego kolegę, macochę, ojca i siostrę. Był blisko ludzi, którym robił krzywdę, aby obserwować efekty swych eksperymentów i robić notatki. Dodawał truciznę do niedzielnej pieczeni, obserwował jak działa na rodzinę i notował. Jeśli macocha po obiedzie wymiotowała, zapisywał, że 2 gramy wywołują u niej torsje. Młody truciciel dążył do przejęcia kontroli nad okolicznościami, na które nie miał wpływu; zdobywał je poprzez trucie rodziny.
Do swoich doświadczeń natchnęła go m.in książka Agathy Christie "Tajemnica bladego konia", w której trucizną jest Tal.
Nastoletni truciciel na główny obiekt swych eksperymentów upatrzył sobie swoją macochę. Podawał jej niewielkie dawki Antymonu przez rok, aby objawy przypominały zapalenie żołądka. Wkrótce kobieta zmarła po silnym ataku bólu; za przyczynę uznano złamanie górnego odcinka kręgosłupa, którego doznała rok wcześniej w wypadku. Young miał na koncie swą pierwszą ofiarę w wieku 14 lat.
Po śmierci macochy, Young niszczył zdrowie siostry i ojca, którzy się nim opiekowali. Ojciec w końcu trafił do szpitała, a jego "kochany" syn wiernie tkwił przy łózku chorego. Lekarze podejrzewali zatrucie arszenikiem lub antymonem. Graham zaczął ich pouczać jak rozróżnić te dwie trucizny. Nabrano podejrzeń, że to 14-latek jest odpowiedzialny za problemy zdrowotne swojej rodziny. Odkryto, że chłopak posiada pokaźną ilość trucizn i ogromną wiedzę (porównywalną z akademicką) na ich temat. Graham przyznał się, że truł ojca, kolegę i siostrę. Ciało macochy zostało skremowane, dlatego nie można mu było udowodnić morderstwa.
Skazano go za trucie kilku osób i wysłano do szpitala dla obłąkanych kryminalistów Broadmoor. Young miał dostęp do biblioteki, dlatego też nie marnował czasu, tylko wciąż pogłębiał swą wiedzę na temat trucizn i toksykologii. W zakładzie dodawał do szpitalnej herbaty płynu do udrażniania rur i proszku do szorowania. Wkrótce zmarł pacjent po zatruciu cyjankiem. Herbaciany truciciel twierdził, że wyekstrahował truciznę z wawrzynów, które rosły na terenie zakładu. Nikt nie dał jednak wiary w to, co mówił. Young zauważył, że nie opłaca się udawać złego, dlatego zmienił taktykę. Zaczął grać wzorowego pacjenta i zmanipulował wszystkich dookoła, by uwierzyli, że jest niegroźny dla otoczenia.
Po 8 latach pobytu w zakładzie, w 1971 r. wypuszczono go jako "zresocjalizowanego człowieka".
Younga najbardziej interesował Tal. Używano go głownie w fotografii do produkcji obiektywów. Jak na ironię, truciciel dostał pracę w jednej z fabryk, która je produkowała. Graham szybko wrócił do gry, podtruwając swych kolegów z pracy (nikt nie znał jego mrocznej przeszłości). Tal, który podstępnie zdobył Young, nie ma smaku, koloru, ani zapachu, dlatego też ciężko go w ogóle wykryć. Spożycie go powoduje objawy podobne do grypy żołądkowej, dlatego też współpracownicy Younga, którzy cierpieli na bóle żołądka, biegunki i wymioty, nie podejrzewali, że odpowiedzialny jest za to Tal.
Wkrótce na skutek "doświadczeń" trucieciela, zmarł pierwszy jego kolega. Young niedługo znalazł kolejną ofiarę, która róznież szybko zmarła (jak twierdzili lekarze, na skutek tajemniczego wirusa). Skrupulatnie notował jakie objawy wywołuje u jego ofiar podawana trucizna.
Po tajemniczych zgonach, do zakładu pracy Young'a, przybyli lekarze, by uspokoić nieco pracowników. Herbaciany truciciel znów zaczął się przechwalać swą wiedzą i wręcz sugerować, że zgony mogą być powodowane zatruciem Talem. Jego pewność siebie i pycha ponownie zwróciły na niego uwagę policji. Odkryto jego dziennik z notatkami, a także zbadano zwłoki zmarłych pracowników zakładu. Wyniki były wstrząsające.
Young trafił do jednego z najcięższych więzień w Wielkiej Brytanii (jak sam podkreślał, nie chciał wracać do zakładu psychiatrycznego). Tam zaprzyjaźnił się z Ian'em Brady'm, niesławnym mordercą dzieci, który również miał obsesję na punkcie nazizmu.
Graham siał postrach wśród współwięźniów, a nawet strażników. Wszyscy śmiertelnie obawiali się o to, że ten zimny zabójca może ich zatruć przy pierwszej lepszej okazji. Herbaciany truciciel zmarł w 1990 w niewyjaśnionych okolicznościach, w wieku 42 lat. Jest kilka wersji dot. jego zgonu. Krążyły słuchy, że wyeliminowali go strażnicy, lub więźniowie, ponieważ stanowił wielkie zagrożenie. Inna wersja głosi, że popełnil samobójstwo.