Powstała we Wrocławiu w 1986 roku z inicjatywy Waldemara Fydrycha, który sam sobie nadał tytuł "Majora". Łacińskie słowo "maior" wiąże się z pojęciem szacunku czy prestiżu. Stąd wywodzi sie i stopień wojskowy o tej nazwie. Fydrych przyznaną sobie samozwańczo rangę oficerska traktował jako kpinę. Arlekinada ta z czasem zaczęła zawierać przesłanie także o treściach poważnych. W jego przypadku nieoczekiwanie słowo "major" wróciło do pierwotnego znaczenia, wyrażającego autorytet. Stał się bowiem idolem zbuntowanej młodzieży. Pomarańczowa Alternatywa w swych ulicznych spektaklach przebranych w szaty karnawałowych zabaw, odbierana była jako polityczna manifestacja. Operowała środkami pozornie niewinnymi, lecz mimo to groźnymi dla władzy: ośmieszaniem, groteską, kpiną...

więcej:
Aleksander Wojciechowski, Czas smutku, czas nadziei. Sztuka niezależna lat osiemdziesiątych, Warszawa 1992, s. 86-90

Waldemar Fydrych, Żywoty Mężów Pomarańczowych, Warszawa-Wrocław, 2002

A. Sobota, Wrocław - chłodnym okiem, w: "Co słychać", red. M. Sitkowska, Warszawa 1989

Dla Pomarańczowej Alternatywy, która nazywała siebie "ruchem surrealizmu socjalistycznego", charakterystyczne były działania o charakterze happeningu, z czytelnymi aluzjami do do aktualnych wydarzeń politycznych. W rocznice Rewolucji Październikowej, podczas manifestacji na ulicy Świdnickiej, niesiono makiety pancernika "Patiomkin" i krążownika "Aurora", a jedno z haseł głosiło "Przyłączyć Afrykę do ZSRR"...

(więcej: Andrzej Szczerski, Sposób na PRL, w: Sztuka w okresie PRL-u, red. T. Gryglewicz, A. Szczerski, Kraków 1999, s. 71-77)

Mirosław Pęczak, Pomarańczowi, ulica i tło, w: "Dialog", nr 8/1990

... członkowie Pomarańczowej alternatywy przebrani za Świętych Mikołajów wprowadzili w kompletne pomieszanie stróżów porządku publicznego. Kiedy milicja zabrała się za aresztowanie "demonstrantów", zatrzymano przy okazji także i oficjalnie zatrudnionych w tym dniu Mikołajów. Dwadzieścia lat wcześniej członkowie nowojorskiej grupy Motherfuckers przebrani za Świętych Mikołajów zaczęli rozdawać w domu towarowym prezenty gwiazdkowe. Akcja skończyła sie naturalnie interwencja policjantów, którzy aresztowali Mikołajów i siła odbierali dzieciom ofiarowane im przed chwila prezenty...

patrz:
Stewart Home, Gwałt na kulturze, Warszawa 1993, s. 11

Twórca Pomarańczowej alternatywy, Waldemar Frydrych, zwany "Majorem", wielokrotnie odnosił formowany przez siebie ruch do tradycji dada i fluxusu, teatru ulicznego i sztuki guerilla. Często nazywał go też "surrealizmem socjalistycznym"...

więcej:
Piotr Piotrowski, Awangarda w cieniu Jałty, Poznań 2005, s. 433-444

POMARAŃCZOWA ALTERNATYWA, ruch happaningowy. Wyłonił sie z założonego we Wrocławiu przez studentów Uniwersytetu Wrocławskiego i Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych Ruchu Nowej Kultury. Podczas strajku studenckiego w listopadzie 1981 r. Ruch nowej kultury rozpoczął wydawanie gazetki Pomarańczowa alternatywa...

więcej:
Mirosław Pęczak, Mały słownik subkultur młodzieżowych, Warszawa 1992, s. 60-63

http://www.pomaranczowa-alternatywa.org/index-pl.html

Najistotniejszy w działalności ruchu był element surrealizmu, który miał łamać ramy nalozone przez komunistyczny system, w których zarówno władza jak i opozycjazajmowaly określone miejsca

więcej:
Pomarańczowa Alternatywa, w: Aleksandra Niżyńska, Street art jako alternatywna forma debaty publicznej w przestrzeni miejskiej, Warszawa 2011, s. 67-73

- To bylo na tyle zabawne, że Solidarność Walcząca malowała na murach logo SW, a Fydrych domalowywał do tego "X", tak żeby przypominało "sex". Wysyłali wtedy ludzi do Fydrycha, żeby sprawdzić, czy przypadkiem nie jest nienormalny - wspomina Paweł Jarodzki, twórca grupy Luxus (...)

więcej: Dawid Karpiuk, Surrealizm Majora, w: "Wprost", nr 25/2011, s. 94-96