Na małym posterunku granicznym pomiędzy Jugosławią i Albanią kolejne pokolenie młodych żołnierzy umiera z nudów, czekając na swoją służbę i odlicza dni, aby wreszcie zdjąć mundur na dobre. Jest wiosna 1987 roku, nikomu nie przychodzi do głowy, że za chwilę trzeba będzie z powrotem włożyć wojskowy strój i iść na wojnę. Nikt nie wie też, że nadchodzą ostatnie dni państwa o nazwie Jugosławia. Pewnego dnia codzienna rutyna w posterunku zostaje gwałtownie przerwana. Zły i jak zawsze pijany, porucznik Safet Pašic czuje straszliwy ból w genitaliach i szuka pomocy u jedynego lekarza wśród żołnierzy ? Sinišy Siriščevića. Siniša dyskretnie informuje Pašica, że przyczyną może być choroba przenoszona drogą płciową. Porucznik, w strachu przed żoną, postanawia znaleźć sposób, aby nie wracać do domu. Ogłasza stan alarmowy, strasząc żołnierzy albańskim atakiem na Jugosławię. Żart powoduje wybuch paniki. Żołnierze zaczynają kopać schrony, Pašic staje się coraz bardziej agresywny, Siniša wplątuje się w trudną sytuację, a jego najlepszy przyjaciel Ljuba Paunović podejmuje bezkompromisową decyzję o odejściu z wojska. Sytuacja powoli wymyka się spod kontroli. Posterunek graniczny to historia oparta na motywach powieści Ante Tomića pt. Ništa nas ne smije iznenaditi. Jest to próba mówienia o niedawnej przeszłości bez nostalgii i nienawiści. Komedia o ludziach, którzy znaleźli się w obliczu tragedii.
PRASA O FILMIE
Prawdziwy triumf Grlića w oczach chorwackiej elity politycznej. Posterunek graniczny, głośny dziesiąty film uznanego chorwackiego reżysera pojawił się w Zagrzebiu po triumfalnej premierze w Skopje i w Belgradzie oraz sukcesie rzędu tysięcy widzów w Sarajewie. Trzy kina Cinestar nie zdołały pomieścić wszystkich widzów. Elita polityczna, na czele z prezydentem Chorwacji Stipem Mesicem, nie kryła uznania dla obrazu. ?Film jest wspaniały, bardzo mi się podobał. Pokazuje państwo i jego siły militarne w stanie dezintegracji i pomimo swojego komediowego początku, kończy się prawdziwą tragedią? ? komentował prezydent Mesic zaraz po pokazie filmu. Marin Levaj, Večernji list, Zagreb Najwyższej klasy rozrywka, o prawdziwie podwójnym dnie. Subtelność i precyzja, z którą Grlic zdołał połączyć kilka warstw znaczeniowych w jednolitą całość, tak, aby widz stopniowo odkrywał każdą z nich po zdradliwie zabawnym początku, sprawiają, że reży-ser osiągnął szczyt swojej niezwykle cennej twórczości. Tomislav Kurelec, Vijenac, Zagreb Panie Grlic, może pan ze spokojem iść na emeryturę. Posterunek graniczny to kompletne filmowe doświadczenie, do którego nie można już nic dodać i niczego skrytykować. Doskonali aktorzy, inteligentna gra z publicznością poprzez bardzo czytelną metaforykę. Ekscytująca kombinacja humoru i tragicznej fabuły, w której pojawia się bardzo poważne zagrożenie wojenne, spowodowane czyimś wybrykiem czy chęcią ukrycia STD. Marijana Mikulić, DOP Magazin Ta koprodukcja to szansa na zjednoczenie dawnego państwa w sensie artystycznym, stworzenie większego rynku filmowego. Ten projekt pokazuje, że nadal istnieje wspólna płaszczyzna twórcza pomiędzy ludźmi z regionu zniszczonego przez wojnę. Vladan Petkovic, screendaily.com
PRODUCENT O FILMIE
Powstało wiele opowieści i wiele filmów o byłej Jugosławii. Każdy, kto był światkiem tych tragicznych wydarzeń, znalazł i nadal znajduje własny sposób, aby opowiedzieć swoją historię z nowego punktu widzenia. Rajko postanowił śmiać się ze wszystkiego. Głośno. Chciał, aby śmiała się również widownia. Dlatego myślę, że ?Posterunek graniczny? to świetny projekt, bo jest to historia o ludziach, którzy czuli, że zdarzy się coś strasznego, ale nie znali przyczyny, ani skali tej tragedii. Kluczowym i najpiękniejszym elementem filmu jest właśnie ten głośny śmiech, który ma działanie lecznicze. Dlatego chcę wyprodukować ten film, chcę pomóc Rajko opowiedzieć historię z jego punktu widzenia. Produkowanie ?Posterunku publicznego? to wyzwanie nie tylko dlatego, że jest to pierwsza produkcja byłej Jugosławii oraz Danijela Hocevara ze Słowenii, Vladimira Anastasova z Macedonii i Borisa Matica z Chorwacji, ale również dlatego, że ta produkcja pokazuje nastrój i klimat każdej części dawnego państwa. Poza tym ?Posterunek graniczny? jest projektem, który pokazuje charakterystyczny styl Rajki Grlica w najlepszym wydaniu. Struktura tej koprodukcji daje nam możliwość współpracy z najlepszym zespołem technicznym i kreatywnym i zapewnia nam ogromne możliwości techniczne i przestrzenne. Ademir Kenović, Producent
REŻYSER O FILMIE
Moment przed każdą katastrofą naturalną, niezależnie od tego, czy jest to tylko letnia burza czy totalny kataklizm, jest zawsze bardzo cichy. Jest to ta ostateczna chwila, kiedy wszystko zatrzymuje się, jest to czas, w którym nikt nie chce mówić o tym, co nastąpi. Dzieje się tak w naturze, w społecznościach, w całej cywilizacji. ?Posterunek graniczny? to komedia, której akcja dzieje się w takim właśnie momencie. Film opowiada o ludziach, którzy w ciągu kilku miesięcy musieli stać się żołnierzami, uchodźcami, ofiarami i kryminalistami. W jaki sposób żyli? Czego chcieli? Jak wyglądało ich codziennie życie, zagrożone każdego dnia przez wojnę. Kim byli Ci, których umysły wchłonęły ideę wojny tak łatwo i tak szybko?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.