To prawda, "The Revenant" komedią nie jest. Przynajmniej nie w powszechnym tego słowa znaczeniu. Również prawdą jest, że to nie horror, bo z tegoż jest tu tylko motyw zombie i od czasu do czasu wrzucone na ekran coś odrażającego, jak na przykład smoliście czarny rzyg. Dodatkowym problemem jest chwiejny początek opowieści, przez moment obiecujący kino militarne, potem zaś na dłuższą chwilę ani nie potrafiący wskazać kierunku intrygi, ani tym bardziej nie potrafiący zabawić. Nawet gdy bohater wyrywa się z trumny, by skoczyć do kibelka, wciąż trudno przekonać się do opowiadanej historii.

Potem jest już lepiej. Spotkanie z kumplem, rewelacyjna wizyta w szpitalu ("ja się chyba rozkładam"), złote rady przyjaciółki ("musisz mu odciąć głowę"), powalające dyskusje z bezdomnymi (masz na tabliczce napisane "Popracuję za jedzenie" - "Myślisz, że kim jestem? Czarnuchem"?), a w końcu spotkanie z uzbrojonym Latynosem. Od tego czasu poziom absurdu rośnie, a fabuła mocno się dynamizuje, proponując wiele celnych obserwacji społecznych. A końcówka to w ogóle mistrzostwo.

Innymi słowy - nie wolno nastawiać się na komedię, a także lepiej nie liczyć na płytki, obliczony na straszenie horror. Na dokładkę trzeba przecierpieć niezbyt wystrzałowe początkowo pół godziny. Potem jest już z górki. "The Revenant" to film całkiem inteligentny, proponujący - i to niezbyt często - bardzo czarny humor i grający raczej według schematów regularnego dramatu, co jest rzadkie w przypadku produkcji z zombie w roli głównej.

Może na wyrost, ale 8/10