Prawdziwy ból Recenzje

„Prawdziwy ból” to film, który w subtelny, ale zarazem poruszający sposób dotyka trudnych tematów, takich jak żałoba, depresja i emocjonalna pustka po stracie. To opowieść, która unika moralizatorstwa i nachalnych wzruszeń, zamiast tego pozwala widzowi samodzielnie przeżywać historię, w swoim własnym tempie i na swoich własnych warunkach. więcej

To nie jest film o Polsce, nie jest to też film o Holokauście, ani nawet o rodzinie. To film o tym, jak bardzo jesteśmy beznadziejni w radzeniu sobie z życiem – i jak absurdalnie zabawne to może być. więcej

Dopiero jestem po obejrzeniu i bardzo mi się podobał. To film, który zostaje blisko nas, pomimo ukazanej bezradności. Dałam mu 8. więcej

Film wyróżnia jego lekkość i humor, co jest o tyle ciekawe, że mamy przecież w jego tle Zagładę. Jednocześnie są to główne czynniki sprawiające, że film jest bardzo przystępny. Żarty są niewymuszone, dialogi w większości krótkie i rzeczowe. A całość ścieżki dźwiękowej stanowi Chopin, którego muzyka nadaje pewien rytm nakręconym scenom (co było zamierzone, ponieważ konkretne utwory kompozytora znalazły się w scenariuszu).  więcej

Finalnie otrzymaliśmy mały-wielki film. Bez spektakularnych szerokich planów, bez Hansa Zimmera, bez poważnych monologów, za to z ciepłym poczuciem humoru mającym wyegzorcyzmować tragedię paradoksu i z rozciągniętą do granic możliwości szczerością. więcej

W "Prawdziwym bólu" Polska jawi się niczym wyjęta z turystycznego przewodnika, choć z nutą amerykańskiego wyobrażenia o Europie Wschodniej. Są tu pocztówkowe ujęcia Warszawy i Lublina, majestatyczne kamienice, socjalistyczne bloki i ten nieuchwytny klimat, który przenosi widza – zwłaszcza zza oceanu – do świata pełnego kontrastów. Eisenberg ukazuje Polskę jak z nostalgicznego albumu, gdzie historia splata się z codziennością w odrapanych fasadach i przy rdzewiejących koszach na śmieci, tworząc obraz pełen uroku i autentyzmu. więcej

„Prawdziwy Ból” to film wyreżyserowany przez Jessego Eisenberga, opowiadający historię podróży dwóch kuzynów do Polski, aby odkryć kraj swoich żydowskich przodków. David (Jesse Eisenberg) jest ułożony, cierpi na nerwicę natręctw i ma własną rodzinę, natomiast Benji (Kieran Culkin) jest nieobliczalny, mieszka w piwnicy u matki i nie liczy się z niczyją opinią. Po śmierci swojej babci postanawiają udać się na wycieczkę za ocean, by oddać hołd zmarłej oraz lepiej poznać własne korzenie. To jednak stanowi tylko tło dla głębszego problemu, który reżyser postanawia poruszyć – ból. Ból po stracie, trudności życia codziennego, pamięć oraz troska, które przybierają różne formy. Film zaczyna się wręcz w komediowy sposób, ale szybko przeistacza się w dramat, który wciąż jest przyćmiony uśmiechem. więcej