Witam!
Śledzę to forum już od stycznia i bardzo niecierpliwie czekałam na Prometheus’a. Przy
okazji chciałabym podziękować wszystkim użytkownikom, którzy przed premierą wrzucali
na to forum różne materiały dotyczące uniwersum Aliena- dzięki nim lepiej poznałam
świat wykreowany przez Scotta, a czasami nieźle się uśmiałam z przeróbek fanów:).
Dzięki wielkie Alienomaniacy!

A teraz ad rem.
Po seansie Prometheus’a wyszłam z kina bardzo zadowolona, choć miałam parę
zastrzeżeń. Mianowice zbyt dużo wątków, które chcieli poprowadzić scenarzyści. Niektóre
sceny (zagubieni biolog i geolog) nie były potrzebne. Ale to i tak nie wpłynęło na
całokształt, który dla mnie jest bardzo dobry- szczególnie ujęcia kosmosu- dla mnie
bomba (ale może dlatego, że kocham astronomie).

Oglądając naszych stwórców i ich zachowanie w stosunku do swego dzieła- ludzi,
przypomniał mi się ten cytat, którego znam z książki Simmomsa The Fall of Hyperion:
Czy Bóg może traktować poważnie swoje dzieło? Czy jakikolwiek stwórca, nawet
najbardziej ograniczony w swej potędze, może traktować poważnie swoje dzieło?
Norbert Wiener, God and Golem, Inc.

Uważam, że te słowa to esencja całego tego filmu. Wyjaśniają stosunek stwórców do
swego dzieła i pozwalają lepiej zrozumieć zachowania niektórych bohaterów filmu.
Myślę, że Scott mógł przede wszystkim trzymać się wątku próbującego odpowiedzieć na
to pytanie- czyli my i Space Jockey’e oraz androidy i my.
Co wy o tym sadzicie?
Jestem ciekawa opinii innych fanów filmu na moje rozmyślania.
Zapraszam do dyskusji.

Tylko proszę o kulturalną rozmowę, a nie rzucanie w siebie mięsem. Jeśli nie interesuje
Cię ten temat nie pisz i nie obrażaj innych (tak wiem dziecinne pouczenie, ale naprawdę
dość mam tych kłótni o to który mądrzejszy bo tak ocenił film).

Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedzi i nowe przemyślenia!