Kiepska interakcja między bohaterami. Każdy gra jakby we własnym filmie, zero chemii. Shaw po tym jak wyciągnęła z siebie obcego i jak David chciał ją siłą zamknąć w kriokomorze w ogóle nikomu się tym nie chwali i się specjalnie tym nie przejmuje.

Nikt nie przejmuje się również tym, iż okazuje się, że na statku jest trochę więcej osób - szef projektu, który powinien już dawno umrzeć gdzieś na ziemi. Jedynie Shaw się trochę tym przejmuje, Janek przechodzi do porządku dziennego, reszta załogi też ma to gdzieś. Shaw nawet specjalnie się nie martwi, jak dowiaduje się poniekąd, że David otruł jej faceta i że zarówno David jak i Vickers mają przed nią sporo sekretów. Wygląda to tak - paru naszych zginęło, ale to nic, idziemy spotkać się z "inżynierem". Normalnie jakieś jaja. 3D w tym filmie fajnie wygląda jedynie w pierwszej scenie przy wodospadzie, potem jest niepotrzebne. Shaw miała być jak rozumiem tą główną bohaterką z "głębokim" charakterem, a tymczasem jest wręcz trochę komiczna. Płytka fabuła pełna niezrozumiałych uproszczeń, tak żeby amerykański widz po prostu mógł to obejrzeć bez zastanawiania się o co chodzi, tak żeby sobie tylko pooglądał ludzi biegających bez sensu po korytarzach statku.

Jedyne co ten film ratuje to bądź co bądź nawiązanie do Obcego i to że dzięki temu, że to kolejna część człowiek ma nadzieję, że "może się rozkręci". Ogólne wrażenie bardzo przeciętne, dla mnie 5/10.