Tak. Dzisiaj w Łodzi odbyły się zajęcia z Akademii Polskiego Filmu z udziałem właśnie pana Grzegorza Królikiewicza, który mówił, że utrzymuje z nim kontakt i że Pekosiński nadal żyje.

Właśnie, po obejrzeniu filmu drugi raz w życiu (pierwszy raz oglądałem go gdzieś w połowie lat 90-tych i w ogóle nie pamiętałem o filmie, dopóki w programie nie natrafiłem na tytuł, ani nie pamiętałem jego treści, której nie pamiętałem nadal aż do ponownego obejrzenia filmu; wtedy byłem za młody i niełatwo było znaleźć jakiekolwiek informacje o Bronisławie Pekosińskim) dowiedziałem się, że bohater filmu zmarł na początku bieżącego roku, drugiego stycznia, pogrzeb odbył się w Zamościu czwartego stycznia, a na pogrzebie były cztery osoby. Gdyby film kręcono teraz, ze sceną pogrzebu, całość byłaby jeszcze bardziej poruszająca.

Znałem pana Bronka. Człowiek o niesamowitej pokorze i dystansie do samego, bardzo skromny.
Niestety doznał urazu kręgosłupa przez co poruszanie się sprawiało mu ogromny problem. W latach 90-tych można go było spotkać na plantach, kiedy to przechadzał się ze swojego mieszkania (przy ul. Peowiaków) do jadłodajni św. Brata Alberta. Pan Bronisław już wtedy poruszał się bardzo wolno, np. przejście odcinka 100metrów zajmowało mu ok.30min. To przykre ale pan Bronek nie miał zbyt wiele pomocy... Dopiero, można powiedzieć jego przyjaciel z dawnych lat zainteresował się panem Bronkiem w latach 90-tych. Do tego czasu nie było mowy o jakiejkolwiek pomocy czy to ze strony państwa czy innych ludzi... Przyjaciel p. Bronka sukcesywnie starał się o polepszenie warunków mieszkalnych a przede wszystkim odizolowanie go od wszystkich degeneratów którzy nachodzili jego mieszkanie, udało się to po wielu latach starań. Pan Bronek dostał państwowy przydział na mieszkanie a jego przyjaciel codziennie się nim opiekował aż do ostatnich dni.
O pogrzebie dowiedziałem się od ów pana zaraz 2 lub czy 3 dni po pogrzebie, chociaż codziennie mijam kaplice i codziennie zerkam na rozwieszane nekrologi był to okres nowego roku, było bardzo mroźno i wydaje mi się że to właśnie było powodem tego że ta ostatnia droga p. Bronisława skupiła tak mało ludzi. Sam mocno ubolewam nad tym faktem, ale teraz już nie ma co do tego wracać.
Pomnik pana Bronka znajduje sie w rogu przy skrzyżowaniu ulic Peowiaków i Przemysłowej dlatego przechodząc pamiętajcie o tym. Ten człowiek nie zaznał zbyt wiele dobra ze strony ludzi a przecież był ofiarą, oddajcie hołd "Dziecku Zamojszczyzny", zapalcie znicz lub cokolwiek, to ważne.

Pamiętasz może kiedy dokładnie zmarł?

Tak, 2 stycznia 2013 roku.

Dziękuję