Ciekawy dokument o sytuacji na campusach studenckich, gdzie przemoc seksualna, rasizm mają się bardzo dobrze. Wszyscy o tym wiedzą, ale nikt nie mówi o tym na tyle głośno, żeby coś z tym problemem skutecznie zrobić. Wartością filmu jest to, że słyszymy głosy samych studentów (obojga płci), którzy dzięki pracy nad sztuką mogą nauczyć się wyrażać swoje traumatyczne doświadczenia, poczuć, że mają prawo do wyrażania swojego zdania i niezgody. A dla widzów tej sztuki do refleksji i odnalezienia w granych postaciach samych siebie.
Ciekawe jednak czy członkowie różnych bractw, przede wszystkim biali młodzi mężczyźni, tę sztukę zobaczyli.