Szczerze - nie bardzo rozumiem powszechne zachwyty nad trylogią Pusher. Czytając zapowiedzi recenzje i posty na stronach filmu spodziewałem się mocnego, brutalnego i krwawego kina gangsterskiego zbliżonego klimatami do Gomorry lub francuskich Żołnierzy mafii. Zamiast tego dostałem paradokument o żulach i ćpunach, którzy często muszą "posadzić kloca" lub się odlać. Tego typu "gangsterów" można łatwo spotkać na nowohuckich blokowiskach, zwłaszcza w pobliżu siłowni lub dyskotek.

własnie o to chodzi, tak mi się wydaje, bo po co nam kolejny film o bogatych królach mafii, chodzacych w najdroższych garniturach i jeżdżących drogimi samochodami, otaczających się pięknymi kobietami, tu mamy prawdziwe realia, "mafia" która jest wkoło (także w Polsce), brud i syf, ogólna patologia, widać to bardzo właśnie w II części

Caliguli nie warto odpowiadać - jest ponad tym - wszak ma pierwsze miejsce wśród recenzentów - jest guru, który do perfekcji opanował nieskazitelną polszczyznę i używa scheamatycznego, ogólnie przyjętego wzorca recenzentów - patrz "co twórca chciał wyrazić w swym dziele i jakie bariery i granice przekroczył". No cóż sodówa czasem uderza do łba. Choć czasami Mu się wyrwie - Avatar - sreło,

Hehe, Toś mnie podsumował. Ale w zasadzie masz rację, nie lubię jak ludzie mi odpowiadają, bo wtedy mam wrażenie, że wydaje im się, że wiedzą lepiej ode mnie. Jak Ty na ten przykład. Pozdrawiam:)

Nie wydaje mi się że wiem coś lepiej od Ciebie - po prostu cenię sobie Twoje recenzje i gust filmowy - na seans Pushera zdecydowałem się de facto po przeczytaniu Twojej opinii i po raz pierwszy się zawiodłem, czy może inaczej - rozminąłem z oczekiwaniami - spodziewałem się raczej czegoś w stylu Brothera lub Outrage Kitano lub wspomnianej wcześniej Gomorry. Pusher II podobał mi się najmniej - może dlatego że kina gangsterskiego/mafijnego było w nim jak na lekarstwo, oglądało się to raczej jak obyczajówkę ze środowiska marginesu społecznego - ot k/ur/w/y, złodzieje i ćpuny - żal było tylko dziecka. Znacznie lepsza była pod tym względem część trzecia - może z uwagi na smakowitą scenę upłynniania zwłok i wpleciony polski akcent. Również pozdrawiam.
PS. Z Madsem Mikkelsenem polecam filmik Drzwi (Die Tür) oraz Podziemny front (Flammen & Citronen) - oba trzymają klasę i pozwalają poszarżować temu świetnemu aktorowi.

Wiesz, najważniejsze, wydaje mi się, jest to, aby pamiętać, że każda wygłoszona przeze mnie opinia jest całkowicie subiektywna, a i żadną wyrocznią nie jestem. Pierwsza część "Pushera" mi się podobała, ale mimo wszystko czegoś mi brakowało - pod względem czysto emocjonalnym mnie nie zaangażował, nie było tam bohatera, z którym mógłbym się identyfikować. Obie te rzeczy za to znalazłem w "dwójce". Nie nastawiałem się tez zbytnio na kino czysto gangsterskie, stad też pewnie brak rozczarowania, które stało się Twoim udziałem. Trzeciej części, nie będę ukrywał, jeszcze nie oglądałem, więc nie mogę się wypowiedzieć (sam pomysł, aby obsadzić w roli głównej tym razem Milo wydaje mi się jednak wysoce intrygujący), podobnie jak wymienionych przez Ciebie dwóch tytułów z Mikkelsenem (w kinie europejskim mam pewne zaległości), winien widać jestem wdzięczność za polecenie, skoro mówisz, że ma tam stosowne pole do popisu. Niechybnie sięgnę.

Zazdroszczę perfekcyjnego opanowania polszczyzny - Miodek nie podskoczy...

Pojmuję ironię, niemniej wydaje mi się, że skoro już używamy tego języka, to należy używać go prawidłowo. Jeśli nie wysławiasz się prawidłowo, to i nie myślisz prawidłowo, bo słowa powstają z Twoich myśli. Za dużo produkuje się dziś dzień zjebów, którzy nie potrafią sklecić poprawnego zdania. A swoją drogą - mojej polszczyźnie daleko do perfekcji.

Możesz nie uwierzyć, ale to nie była ironia - szczerze zazdroszczę

W takim razie, jeśli nie ironia - to zwyczajne "kadzenie",)

O.K. już nie kadzę - w takim razie piszesz do d/u/p/y a Twój język przypomina narzecze suahili

Trzecia część "Pushera" również jest mocna, a i z polskim akcentem mamy do czynienia. Całość rozgrywa się w ciągu jednego dnia, także emocje narastają. Warto.