Jeremy Sumpter, obsadzony jako młodszy z braci Adam, oryginalnie starał się o rolę Fentona.
Gdy Adam i agent Doyle wychodzą z biura FBI do samochodu, w jednym ujęciu widać na ulicy białą linię obok ambulansu. W następnym ujęciu linii nie ma, jest za to krawężnik.
Gdy Fenton i Adam chowają w grobie ojca, w jednym ujęciu Fenton odkłada łopatę. W następnym ujęciu kamery, łopata wraca do jego rąk.
Gdy martwa kobieta zostaje zakopana w ogrodzie, ojciec rozmawia z Fentonem. Fenton patrzy się na ojca ale w następnym ujęciu, gdy zadaje pytanie "Zrobisz to jeszcze raz?", ma opuszczoną głowę i dopiero podnosi ją do góry.
Gdy ojciec opowiada swoim synom o pierwszej wizji, sposób w jaki Fenton ściska kołdrę zmienia się w poszczególnych ujęciach.
Gdy ojciec zabija szeryfa w szopie, wyciera niedokładnie krew z ostrza siekiery. Po chwili wiesza siekierę na ścianie i w następnym ujęciu krew widoczna wcześniej znika.
W jednej ze scen młody Adam proponuje Fentonowi pójście do kina na film "Pulpety". Miał on premierę w USA w dniu 29 czerwca 1979 roku, tymczasem młodzieńcy wcześniej tego dnia wysiedli ze szkolnego autobusu, co sugeruje datę najpóźniej 15 czerwca (koniec roku szkolnego).
Pod koniec filmu, dwóch chłopaków jadących na skuterach to O' Leary i Sumpter - ci sami którzy zagrali młodych Fentona i Adama Meiksów.
Oryginalny tytuł filmu, zanim zaangażował się w jego powstanie Bill Paxton, brzmiał "God's Hands".
Film nakręcono w 37 dni.
Bill Paxton używał tej samej puszki po piwie przez cały czas filmowania obrazu.
W wszystkich scenach, w których Meiks, ojciec chłopców, pije piwo, tak naprawdę używa on cały czas tej samej puszki. Twórcom filmu nie udało się znaleźć więcej niż jednej sztuki piwa Hamm's z roku 1979, aktor posługiwał się zatem jednym i tym samym rekwizytem. Dźwięk kolejnego - niby - otwierania puszki został potem dodany w postprodukcji.
Sceny opowieści rozgrywają się w lato, ale film kręcony był w listopadzie. Z powodu niskiej temperatury, w niektórych scenach można zauważyć oddech aktorów, np. wtedy gdy pierwszy demon zostaje przyniesiony nocą do szopy i ojciec zapala światło.
W pierwszej wersji filmu zbrodnie "demonów" były pokazane, gdy ojciec kładł na nich swoje dłonie. James Cameron, przyjaciel Billa Paxtona, obejrzał tę wersję i zasugerował, aby sceny zbrodni pokazać dopiero na końcu filmu.
Scena odbywająca się we wnętrzu samochodu, gdy agent Doyle jedzie sprawdzić dowody zbrodni, została nakręcona w studio. Pracownicy planu zdjęciowego potrząsali samochodem i poruszali światłami na zewnątrz pojazdu, aby uzyskać wrażenie, że jedzie on nocą po drodze.
Film kręcono od 9 października do 11 grudnia 2000 roku.