Wielki kryzys z lat 30-stych XX wieku był największym kryzysem gospodarczym w dotychczasowej historii kapitalizmu. Załamanie giełdowe na Wall Street spowodowało lawinę bankructw i bezrobocia, która ogarnęła najpierw USA, a następnie cały świat. W samych Stanach Zjednoczonych w szczytowym okresie bez pracy pozostawało 25% obywateli. Wielki kryzys dotknął każdego bez względu na pozycję społeczną, ale największymi ofiarami były dzieci, z których blisko 250 tys. było zmuszonych opuścić swoje rodziny, by szukać pracy i jedzenia.
Twórcy filmu przedstawiają historie wybranych osób, które w dzieciństwie  uczestniczyły w wielkiej wędrówce bezrobotnych amerykańskich mas. Zmuszeni do podróżowania, bardziej ze względów ekonomicznych niż z ducha przygody, bohaterowie filmu obalają romantyczne mity o życiu włóczęgów i ich domniemanej wolności. Dokument przedstawia tajemnice przetrwania młodych wędrowców ich nieszczęścia, wywłaszczenie, samotność, głód oraz śmierć współtowarzyszy. Sześćdziesiąt lat później filmowcy przenoszą swoich bohaterów z powrotem na tory, gdzie dźwięki oraz ruch kolejowy ożywiają ich bolesne wspomnienia.