Mam na myśli utwory instrumentalne czyli Craiga Armstronga - mistrzostwo(wiadomo są lepsze soundtracki ale jakoś te kilka motywów z chórami i na fortepianie są nie do zapomnienia). Za każdym razem słysząc główny motyw (O Verona) przechodzą mnie ciarki...Dodaje charakteru filmowi, któremu przyświecała podejrzewam idea szeroko pojętej estetyki - żeby się dobrze patrzyło i słuchało. To drugie wypada o wiele lepiej (no może tylko piękna buźka młodego DiCaprio była w stanie odciągnąć mnie trochę od muzyki :D). Czyli ogólnie rzecz ujmując robotę największą robi muzyka Armstronga, piękny Leoś, ładne zdjęcia. Jak na mój gust lepiej by było bez tej otoczki przerysowanej współczesności. Wszystko trzymało się kupy oprócz tego. Charaktery, zachowania i mowa bohaterów były iście niewspółczesne a zostały tam jak widać na filmie brutalnie wtrącone (toż to grzech przeciw naturze! O Szekspirze nie wspominając) Wiem, że takie połączenie było zabiegiem celowym ale do mnie kompletnie nie przemówiło. O jakże całość byłaby cudna gdyby film zrobiony z takim rozmachem bardziej przypominał arcydzieło literackie i umieszczono by czas akcji gdzie jego miejsce. Szacunek dla reżysera za odwagę ale szkoda trochę bo przedobrzył...Mimo to daję mocne 7 bo muzyka jest mega!