specjalnie nie porywa, ale da się oglądać, choć na pewno znajdą się i tacy, którzy ocenią to jak nudy na pudy... i pewnie będą mieć świętą rację.
Co ja jednak poradzę, że lubię ckliwe historie.
Film opowiada o miłości Polaka (agenta wojskowego) do Czeszki. Jest osadzony na czeskim pograniczu ( Karlove Vary) w czasie rosnących w siłę nazistowskich nastrojach niemieckiej mniejszości.
Wydarzenia po konferencji w monachium rozdzielają parę, ale Jacek Wolski stawia wszystko na jedną kartę i postanawia odnaleźć swoją ukochaną. Zostaje zaaresztowany i poturbowany przez gestapo, ale nie zraża się tym. Wciąż szuka choćby najmniejszego śladu...
Nie mając adresu, pragnie odnaleźć obraz swojej ukochanej z różą na stoliku, jaki podczas ich wspólnych wakacji w 1938, namalował dziewczynie jej własny ojciec.
Po wojnie odnajduje obraz u sklepikarza, który chce dość wygórowanej sumy za niego. Jacek postanawia spieniężyć pierścionek rodowy. Gdy wraca do sklepikarza, okazuje się, ze obraz kupiła jakaś kobieta odpowiadająca rysopisowi jego ukochanej, która przed wyjazdem za granicę ma jeszcze wrócić do hotelu. Jacek odnajduje ją. Nie jest jednak pewien, czy to ona. Nosi inne nazwisko - Goodwin po mężu, za którego wyszła w czasie zawieruchy wojennej, ma również kilkuletnie dziecko.
Państwo Goodwin są wzruszeni historią miłości Jacka. Pan Goodwin zdradza, że obraz kupił za namową żony, bo postać na niej jest do niej bardzo podobna. Jacek jest zbity z tropu, ale coś nie pozwala mu oderwać oczu od tej kobiety. Towarzyszy jej przez kilka dni podczas różnych spotkań towarzyskich. W końcu drogą kolejnych rebusów-kalamburów-haseł, przywołujących jako żywo ich dawne rozmowy sprzed wojny, Jacek odkrywa, że to Ta, której szukał. Ona też jest chyba szczęśliwa ze spotkania. Okazuje się przy tym, że dziecko jest owocem ich wspólnej miłości.
Film kończy się, można powiedzieć zatem, happy-endem.
Fabuła filmu jest prosta i zwyczajnie opowiedziana, co jednak nie odbiera jej uroku.
Tytuł filmu słona róża jest symboliczny. Otóż na samym początku znajomości głównych bohaterów, przystają oni przed witryną, na której znajduje się ozdobna róża zastygła w soli. W ten sposób jej piękno jest zachowane na wieczność. Staje się to symbolem trwałości uczucia łączącego od tej pory tych dwoje.
notabene epizodycznie (w roli przesłuchujących) wystąpili Kryszak i Buczkowski.