Rok 1981. Znany szpadzista Paweł Kaczmarek odwiedza byłą żonę Annę, aby zabrać syna Bartka na dawno obiecywane polowanie na bażanty. Oznajmia, że przestał pić i znowu trenuje. Żona odmawia. Parę dni później Paweł otrzymuje wiadomość, że Anna z dzieckiem wyjechała do Austrii i w obozie dla uchodźców czeka na wizę imigracyjną do Australii. Paweł natychmiast pożycza od brata samochód i ze swoją przyjaciółką Majką wyrusza do Wiednia. Cudem zdobywa w polskim konsulacie paszport z wpisanymi danymi syna. Odnajduje byłą żonę, porywa Bartka i przekracza granicę czeską. Zrozpaczona Anna pragnie wrócić do kraju. Tymczasem wyczyn Pawła staje się sensacją dnia. W nadgranicznym hotelu czeka prasa, telewizja, przedstawiciele władz. Wszyscy chwalą Kaczmarka jako wzór patrioty. Paweł snuje plany sportowe. Majka wypomina mu, że po tylu trudach zamierza powierzyć opiekę nad synem rodzinie. Ojciec zarzuca Pawłowi, że stracił twarz biorąc udział w propagandowej farsie. O świcie smutny Bartek wymyka się z hotelu i idzie w stronę granicy. Film stanowi rzadkie połączenie dramatu rodzinnego z wątkiem sensacyjnym, przy czym cała fabuła osadzona jest w realiach politycznych pamiętnego 1981 roku.

Rok 1981. Paweł, szpadzista, który przez alkoholizm zaprzepaścił obiecującą karierę, postanawia naprawić swoje życie. Na przeszkodzie staje mu wiadomość, że jego była żona wyjechała do Austrii, zabierając ze sobą ich kilkuletniego syna. Zdeterminowany bohater wraz ze swą kochanką Majką wyrusza pożyczonym samochodem na poszukiwania uciekinierów. Gotów jest na niemal wszystko, by odnaleźć syna, przekraczając kolejne granice, nie tylko geograficzne. Kiedy w końcu osiąga cel porywa dziecko i ucieka z nim do Polski, gdzie zostaje przywitany jako bohater narodowy. Świat staje przed nim otworem, ale ceną ma być to, o co rzekomo walczył.