Kim naprawdę była Simona Kossak - legendarna badaczka, która żyła otoczona zwierzętami w Puszczy Białowieskiej? Dlaczego uciekła od rodziny - słynnego rodu Kossaków? Jak wyglądało życie pierwszej polskiej ekolożki-aktywistki w latach 70.? Unikalne, często prezentowane po raz pierwszy w filmie, zdjęcia i nagrania z archiwum Simony oraz jej partnera Lecha Wilczka przenoszą nas do prastarej Puszczy i pozwalają doświadczyć wyjątkowego życia z dala od cywilizacji. Simona była ulubienicą terroryzującego okolicę kruka, matkowała rysiowi i łosiom, a jej empatyczne podejście do zwierząt i roślin nie tylko pozwoliło nam zobaczyć Puszczę Białowieską jako unikalny na skalę światowa ekosystem, ale też pomaga nam zrozumieć, że jesteśmy współlokatorami na Ziemi i powinniśmy pozwolić innym istotom żyć. Ta barwna, bezkompromisowa i wyprzedzająca swój czas wizjonerka często samotnie musiała walczyć o dobro oraz szacunek dla przyrody.

Była postacią większą niż życie i wyprzedzającą swój czas. Simona Kossak to wybitna biolożka i ekolożka, a jednocześnie osoba żyjąca po swojemu, zgodnie z własną pasją. Boleśnie skrzywdzona przez najbliższych, znalazła swój azyl w Puszczy Białowieskiej. Najlepiej czuła się w otoczeniu dzikich zwierząt, które badała i którym pomagała. Po latach cioteczna wnuczka podąża jej śladem. Na podstawie rodzinnych wspomnień i bogatego archiwum pozostawionego przez partnera Simony powstaje złożony portret tej niezwykłej kobiety.

Ida Matysek, cioteczna wnuczka Simony Kossak, jedzie do Puszczy Białowieskiej. Jako spadkobierczyni testamentu Lecha Wilczka, partnera Simony, który był autorem niezwykłych zdjęć z ich wspólnego życia w leśniczówce "Dziedzinka", Ida ma dostęp do jego archiwum.

Porządkując pozostawione przez Lecha zdjęcia, odkrywa tajemnice rodzinne, których nie była świadoma. Wraz z nią poznajemy świat magicznej, pradawnej, ale także tej współczesnej Puszczy. To opowieść o niezwykłym życiu Simony, córki, wnuczki i prawnuczki słynnego rodu Kossaków, która porzuciła Kraków i odnalazła dom z dala od cywilizacji, pracując jako psycholożka i badaczka dzikich zwierząt. To dzięki niej postrzegamy Puszczę nie jako rezerwat przyrody, ale unikalny, jedyny w swoim rodzaju, ekosystem, który istnieje od tysięcy lat. To miejsce jest schronieniem dla zwierząt, które często są już na progu wyginięcia.

Z tej opowieści wyłania się postać osoby wielowymiarowej, barwnej, bezkompromisowej, radykalnej w zachowaniu i poglądach, wyprzedzającej swój czas i przez to często samotnie walczącej o dobro przyrody i budowanie społecznej świadomości związku człowieka z przyrodą. Dla Idy podróż do Puszczy jest za to powrotem do wspomnień z dzieciństwa, odkrywaniem własnych korzeni a jednocześnie spotkaniem z przodkinią wielkiego formatu, której przesłanie jest ponadczasowe.