To był główny powód charakteru tej części. Stąd stylistyka i treść zbliżona do poprzedników, ale
z pewnymi wyjątkami.
1. Wróg, który nie walczy z całym światem chcąc zdobyc złoża ropy czy diamentów, tylko
polujący konkretnie na M i Bonda.
2. Prawie brak pościgów i strzelanin zamiast tego typowe akcje szpiegowskie i jak dla mnie
wciągająca intryga.
3. Psychologiczne aspekty filmu, nawiązanie do dzieciństwa Bonda.
4. Śmierć kogoś bliskiego dla Bonda i jego łzy, łamiące schemat o całkowitym braku jego
przywiązania.
A dla wszystkich którzy uważają że ten klimat jest dla Bonda już zbyt staroświecki niech się
zastanowią czy tak naprawdę najbardziej nie kręci nas właśnie ten schemat. Czy tak naprawdę
nie czekamy na scenę początkową, na napisy z piosenką, na rozmowę z Q, nowe dziewczyny
zastanawiając się czym tym razem zaskoczą nas twórcy. Niech Bond będzie Bondem!