Główna bohaterka Maria, jest pogrążona w smutku z powodu braku dziecka. Wraz z mężem nie zdecydowali się na nie we wcześniejszych latach, a obecnie jest już prawdopodobnie za późno. Maria udaje się w podróż do domu rodzinnego i dowiaduje się o swojej ciąży. Nabiera ochoty do życia i wiary w ludzi. Staje się pogodniejsza i pełna nadziei. Postanawia wrócić do domu i czekającego męża.

Kameralny, oszczędny w środkach dramat to opowieść o kobiecie w średnim wieku, która pragnie zmienić swe dotychczasowe, jałowe życie, nadać mu głębszy sens, znaleźć w nim radość istnienia. Z pozoru Maria wiedzie spokojne, ustabilizowane życie: ma męża, pracę, dom. Odczuwa jednak coraz większy wewnętrzny niepokój, ma wrażenie, że jest nikomu niepotrzebna, nie ma kogo obdarzyć swoim uczuciem. Niezbyt wylewny i nieskłonny do objawiania czułości mąż jako jedyny adresat jej miłości kiepsko się sprawdza w tej roli, chociaż nadal kocha żonę. Szczególnie dokucza jej brak dziecka, o którym od lat marzy. Widok ciężarnej koleżanki w pracy budzi w niej zazdrość i jednocześnie wzruszenie, ale przede wszystkim poczucie krzywdy: dlaczego mnie los nie chce sprawić takiego prezentu? Kobieta ma za złe mężowi i sobie, że tak długo odkładali decyzję o posiadaniu dziecka, a teraz może być już na nie za późno. Mimo to chce spróbować. Mąż nie wykazuje zrozumienia dla jej problemów, a dziecko kojarzy mu się przede wszystkim z mnóstwem nowych obowiązków. Tymczasem przygnębienie Marii narasta. W czasie zakładowej zabawy kobieta odmawia przyjęcia prezentu od męża - pary gołębi w klatce - i pośpiesznie opuszcza towarzystwo. Bez porozumienia z mężem wyjeżdża do małej, nadmorskiej wioski, gdzie się urodziła i wychowała. Pragnie tam spędzić kilka dni, ale na miejscu zastaje dom siostry zamknięty, okazuje się, że siostra wyjechała z rodziną na kilka dni. Maria spędza ten czas u sąsiadów, przesiadując długie godziny na plaży i rozmyślając. Gdy siostra wraca, Maria przenosi się do niej, odnajduje w domu nieliczne już ślady dzieciństwa. Siostra wszystko pozmieniała, a pokój ojca zamieniła wręcz w rupieciarnię. Maria ma jej to za złe, ale siostra nie rozumie jej pretensji. Nieoczekiwanie dla siebie samej Maria stwierdza, że jest w ciąży.