Dokładnie zgadzam się z H33L. Przeprowadzając rewolucję trzeba umieć poświęcić jednostkę dla dobra ogółu, nawet jeśli tą jednostką jest bliska dla nas osoba. Kto tego nie umie, kto nie potrafi wycenić co jest więcej warte w danej chwili nigdy nie powinien być przywódcą. Moim zdaniem Curtis postąpił słusznie, zgodnie z tym co wymagało od niego zadanie. Ale to jest tylko moje zdanie. Bo równie dobrze mógł wrócić do przyjaciela i narazić całą operację i wszystkich współtowarzyszy na śmierć. Okazałby się wtedy marnym liderem, ale świetnym przyjacielem.

Jakie mógł mieć szanse ocalić przyjaciela skoro ten trafił w ręce tego zakapiora gdy pomiędzy Edgarem i Curtisem była taka sama odległość jak do Mason? Scena miała raczej pokazać beznadzieję całej sytuacji. Gdyby postąpił inaczej to i tak Edgar zginąłby w pół drogi. Różnica tylko taka, że zabity mógł poczuć się zdradzony przez przyjaciela...

Albo jesteś kochającym przyjaciół ziomeczkiem albo politykiem rewolucjonistą obalającym system. Nie ma półśrodków.