Jestem pod wielkim wrażeniem pracy jaką reżyser wniósł w uczynienie tego filmu zarówno godną kontynuacją, podporą do budowy uniwersum na miarę MCU i samą dobrą adaptacją kultowej gry firmy "SEGA Genesis" .
Najmocniejszym atutem filmu są humor i postacie. Podczas całego seansu nie mogłem powstrzymywać się od śmiechu, tak samo jak podczas oglądania "Michellowie kontra maszyny". Tym razem to postać Sonica góruje nad Dr. Robotnikiem - Jeż uczy się pracy w zespole oraz brania odpowiedzialności za swoje czyny, zaś sceny z jego wyczynami to humorystyczne perełki. Postacie Tailsa i Knucklesa są złożone, wiarygodne i pełne energii co pozwala im zdobyć identyczny respekt i popularność. Dobrze wspominam również Agenta Stone'a, który zyskał w kontynuacji status pełnoprawnego lojalnego pomocnika Dr. Robotnika zamiast zwykłego pomagiera-popychadła.
Świat filmu jest bardzo rozbudowany, zaś sam stopień wierności materiałowi źródłowemu jest naprawdę olśniewający.
Film ten nie jest jednak pozbawiony wad. Przede wszystkim zmieniła się konwencja filmowa - głęboka historia o skutkach samotności i budowaniu zaufania ustąpiła miejsca wszechobecnej akcji i eksplozjom. W filmie występuje również niemała liczba poważnych dziur logicznych, co zostanie z pewnością mocno wykorzystane przez kanał "HISHE. How it should have ended". W oczy rzucało mi się również za mocne popisy aktorskie niektórych członków obsady. Prócz mocnych ekscesów Robotnika (niektórzy twierdzą, że Carrey sportretował w ten sposób szaleństwo i żądzę władzy oryginalnego Eggmana z gier Segi, tym bardziej, że spędził on ponad 200 dni na Planecie Grzybów) najmocniej zniesmaczała mnie gra aktorska Natashy Rothwell, która wcielała się w rolę szwagierki Toma, czyli Rachell. Mógłbym przyczepić się również do efektów specjalnych - nieco dziwnie prezentowały się sceny z udziałem dronów Robotnika, a już szczególnie scena pościgu na ośnieżonych zboczach Syberii.
Mimo to wyżej wymienione wady są marginalizowane przez świetnie napisane postacie, piękne plenery oraz mnogość odniesień do materiału źródłowego, które nie były nachalne ani sztuczne jak te z "Matrix Zmartwychwstania".
Jestem przekonany, że filmy Jeffa Fowlera wyewoluują w uniwersum rodem z Monsterverse lub nawet MCU, tym bardziej, że gry Sonica mają w sobie wielki potencjał. Wierzę również, że następne filmy z maskotką Segi będą miały wystarczająco wysoką wartość produkcyjną, która zachęci Jima Carreya do ponownego wcielenia się w rolę Doktora Ivo Robotnika - sam zresztą stwierdził, iż wróci do kariery aktorskiej "jeśli otrzyma scenariusz napisany przez anioły złotym atramentem". Trzymamy za to kciuki, bo nie wyobrażam sobie Eggmana bez Jima Carreya!