Ehhh...
Sandman mnie strasznie wnerwiał... Co prawda mało znałem tą postac z komiksów (ale widziałem kilkukrotnie w latach `90), ale spodziewałem się czegoś niezłego. Myslałem, że będzie to gość, który potrafi się rozciągnąć, stwardnieć (że tak powiem) i formować z łap bronie. Tymczasem jego główne moce to: umiejętność zamiany w 100 - metrowego mutanta (który wyglądał jak z marnej gry komputerowej i bardziej mnie bawił oraz wkurzał niedorzecznością), a także przemierzanie miasta w postaci burzy piaskowej (to już było tak bzdurne, że mój 11 - letni brat umierał ze śmiechu). Podobno Raimi stwierdził, że nie lubi Venoma, bo "za mało w nim człowieka". No to ciekawe, ile człowieka jest w ogromnej burzy piaskowej?
Dodatkowo, jego tyrada na koniec zakrawa na autoparodię filmu. Jak się okazuje wujek Ben zginął przypadkiem (można odnieść wrażenie, że to wina spluwy, nie Marko). W jedynce to ta śmierć niosła coś ze sobą, była "potrzebna". Tutaj, spluwa "wypaliła", a Sandmana dręczy poczucie winy (czego zresztą Church nie umie dobrze pokazać). Ujmując w skrócie, po co w tym filmie pojawił się Sandman!? Zabrał tylko sporo czasu ekranowego innym postaciom.
Co do Venoma... To ja Raimi`emu nie wybaczę tego, co zrobił... Ja rozumiem - mozna postaci nie lubić, ale skoro już ją do filmu wpakował, to mógłby się do niej przyłożyć. A tutaj Eddiego Brocka mamy może na ekranie przez 10 minut razem, a Venoma przez 5-8 minut. Jakiś facet siedział obok mnie i gadał coś do drugiego przez cały seans nt. Venoma. Jak Peter siedział na wieży kościelnej to poszedł (chyba) do łazienki wrócił po 10 minutach (cos go pewnie przytrzymało) i był bardzo zdziwiony jak się dowiedział, że Venom już zginął.
Po pierwsze upadek Brocka następuje za szybko i jest jakiś taki nieprzekonujący. No bo że go wylali z roboty (bo sfałszował zdjęcia) i że stracił dziewczynę (która i tak go olewała) to czy jest to powód, żeby łazić do kościoła i modlić się o śmierć Parkera?
W komiksie Brock przeprowadził wywiad z domniemanym seryjnym zabójcą i stał się sławny. Potem Pająk ujawnił, że to lipa (o czym sam Brock nie miał pojęcia), wylali go z roboty, zaczeto nim pomiatać, stracił mieszkanie (chyba), żona go opuściła i dowiedział się, że ma raka. Dodatkowo, jego dzieciństwo było nie do pozazdroszczenia (brak matki, rozpijaczony ojciec zwykł lać go za nic). W wyniku tych zdarzeń Brock załamał się psychicznie i zwalił winę za wszystko na Pająka. Poza tym, modlił się do Boga o możliwość zamordowania Spidey`ego. Kapiący z "nieba" symbiot uznał za spełnienie swych próźb.
Po drugie, Grace jest aktorem dobrym, ale niestety komediowym. Jego Brock był bardziej zabawny i, by tak rzec, godny politowania/wspołczucia. Ponadto Venom niczym właściwie Parkerowi nie zagroził, nie zniszczył mu życia (bo to on pierwszy porwał Mary Jane? Hmm, nie jest DOPIERO trzeci).
Trochę się rozpisałem, mam nadzieję, że ktoś to przeczyta.
Ehh, tak się nastawiałem na ten film, a tu takie rozczarowanie...