Otóż postaram się rozwiać wątpliwości wszystkich którzy nie rozumieją co oznacza ostatnia scena a także jaki ma związek z całą fabułą.
O momentu drugiego ładowania broni film pokazuje wymyśloną przez głównego bohatera rzeczywistość, co poniżej uargumentuje poszczególnymi scenami:

1)Vanessa nigdy nie pracowała w tej firmie (może kiedyś widział tą kobietę na prawdę). Pierwszy raz widzimy ją w biurze w 6 minucie kiedy Bob zakreśla numerki i "odlatuje" , włącza się tło muzyczne i lekkość atmosfery dzięki dźwiękom dzwoneczków, których nigdzie nie ma. Ma wtedy na sobie różową koszulę i perły. 9 minucie widzimy Polę która tego dnia również ma różową bluzkę, ale Vanessa wyglądała bardziej subtelnie i nie miała grzywki. Sam Bob przyznaje Poli: "z kimś cię pomyliłem".
Vanessa była idealizacją Poli, była doskonałą pracownicą, uśmiechała się do każdego, zwracała uwagę na Boba a swoim uśmiechem rozświetlała całe biuro.
W 8 minucie kiedy Bob wysadza biuro i widzi biegnącą Vanessę jest to jego chwila spełnienia, giną ludzie których nienawidzi i spotyka swój obiekt westchnień, który odzywa się do niego. Bob ratuje swoją wyimaginowaną ukochaną, ale jedyny sposób żeby taka dziewczyna była z nim to jej kalectwo, dziewczyna chce umrzeć po czym znowu on ratuje jej życie. Kilka dużych nieścisłości, które pokazują że świat ten jest wyimaginowany:

- 15 minuta, po postrzale Vanessa leży na podłodze ruszając się, przede wszystkim rękoma, gdyby dostała w kręgosłup od razu naruszyłoby to nerwy.
- Podczas operacji możemy zauważyć że miejsce które operują znajduje się na wysokości klatki piersiowej i czucie w rękach miałaby na pewno pomimo częściowego paraliżu.

Okazuje się że Vanessa wyobrażenie idealnej kobiety również nie jest idealne. Co uświadamia sobie Bob czytając podpis pod zdjęciem Vanessy z szefem (Shelby'm). Uświadamia sobie to także podczas rozmowy z Shelbym kiedy to słyszy od niego, iż Vanessa zawsze wykorzystywała mężczyzn którzy byli jej potrzebni. Te słowa to manifestacja jego umysłu, sam zaczyna pojmować że jeśli Vanessa nie byłaby sparaliżowana nie byłaby z nim. Bob w 1h 28 minucie stwierdza że Vanessa była jedyna która tak na prawdę zwróciła na niego uwagę, musiał więc być bardzo samotny skoro w rzeczywistości nikt w pracy go nie zauważał jako człowieka.

W 1h 27 minucie, kobieta która stoi przy automacie do wody ma na sobie ta sama różową koszulę co Vanessa w dniu strzelaniny. Tak samo Bob ma na sobie identyczne ubranie :szara kurtka, szare spodnie, szary krawat i ta sama koszula w kratę (kolory raczej nie przypadkowo dobrane przez scenarzystę). Kobieta przy automacie do wody "staje się" Vanessą - przybiera jego wyobrażenie. Kiedy Bob umiera wyobrażenie "Vanessy" znika zamieniając się w kolibra.

2)12 minuta - Coleman zabija wszystkich których tak nienawidził Bob. Robi to za niego, gdyż Bob zbyt się boi. Z początku jak widzimy w tle "Colemana" (mężczyznę w boxie za boxem Boba) ma zarost - wąsy i bródkę, jest po 30-tce i ma ciemna karnacje (na pewno nie jest rasy białej), po strzelaninie jest ogolony, po 50-ątce jest biały i blady oraz nosi okulary, co świadczy że "Coleman" nie istnieje.
Coleman również "myli' Polę z Vanessą, mówi "lubiłem ją, ładnie sie uśmiechała (...) mogła rozpromienić całą salę" (to samo później mówią Bob i jego szef)

*****Coś czego nikt na tym portalu nie zauważył (bądź tez nie opisał) - "Coleman" to anagram nazwiska głównego bohatera "Maconel" (Bob Maconel)*****

Dozorca Henry jest kolejnym alter ego Boba: je tam gdzie on wcześniej i ma jego rzeczy (teczkę i lalkę hula). W dodatku jest kompletnie niedorzecznym żeby dozorca miał własny komputer na biurku i to jeszcze w kotłowni...
W 1h 17 minucie Bob mówi psychiatrze że "miał znaleźć następcę Colemana, skoro Coleman był alter ego to Henry tez jest.
Charakteryzuje to, iż każde alter ego Boba jest rasy białej i nosi okulary (dozorca Henry, Coleman)

3)To że ludzie są dla siebie bliżsi przy wodzie zobaczył w 5 minucie filmu, później w wyobraźni Boba w 57 minucie, stoją tam ci sami ludzie. Mężczyzna najbardziej po prawej w pierwszej scenie jest w szarej koszuli, w drugiej w niebieskiej, mężczyzna którego poklepują po plecach kiedy podchodzi do wody na początku ma niebieską koszulę, później białą. Zmienia się tylko położenie czarnego faceta w ciemnym garniturze, lecz są to te same osoby plus Bob w drugiej scenie.

4)Koło samolotu mające 2 m średnicy spada na restauracyjkę ze zdrową żywnością i zabija 12 osób. Scenarzysta pewnie chciał w ten sposób pokazać że nie ważne jak sie zabezpieczysz przed śmiercią i tak cię dopadnie. W dodatku to koło miało 2 metrową średnicę, żeby zabić 12 osób musiały skakać aż wszystkich nie wybije...
Buda wygląda na całą, więc dach musiał się tylko lekko zapaść, chyba że sufit był zrobiony z metrowej grubości żelbetonu a ściany z drewnianych pali...
Przy okazji tej katastrofy pokazuje to także że amerykanie robią wielkie larum na temat jakiejś tragedii, ale tylko jednego dnia, bo następnego znajdują już inna sensację.

5)Szósty nabój zawsze była przeznaczona dla Boba, co symbolizują trudności z jego włożeniem do bębenka.

6)W 12 minucie słyszymy: "Maconel! Mowiłem mu że ma zaczekać. Widział ktoś Maconela?" to samo zdanie wypowiada w 1h 26 minucie, co świadczy że to ten sam dzień.

7)W 36 minucie biurku boba leży kartka na której jest napisane: "Should I Finish WHAT COLEMAN STARTED?" - tylko should finish (w tym wypadku "powinienem skończyć") jest napisane pismem niedrukowanym, zastanawiające jest także to iż w nazwisku COLEMAN pogrubił "COLE" - dziwne bo to oznacza kapustę...

8)"Budzik" Boba w komputerze, który wskazuje porę lunchu wygląda jak bomba, później widzimy że jest to symbol "rytuału" Boba w czasie lunchu, czyli wyobrażanie sobie że wysadza cały budynek.

9)Symbolem największego szczęścia i spełnienia Boba są kolibry, widzimy je:
- w domu przy słoiczkach z tajemniczym napojem
- podczas pocałunku z Vanessą w szpitalu
- w ostatniej scenie kiedy to wyobrażenie Vanessy zmienia się w kolibra

Pod koniec filmu Bob rozumie, że to on jest chory, potrzebuje pomocy i jest zagrożeniem dla ludzi wokół siebie, więc zabija się.
Zakończę opis ostatnimi słowami Boba:
"Czasami trzeba odstrzelić chore sztuki dla dobra stada".