Tytułowy Józef, przepracował prawie całe swoje życie na Stadionie X-lecia, związany był z nim od dnia jego powstania ("stadion budowaliśmy na starym wysypisku, gdzie zwozili śmiecie, na miejscu starych działek z okresu okupacji") do roku 1985 roku, kiedy film został zrealizowany. Pan Józef opowiada o dziejach świetności obiektu, wzniesionego przy okazji Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów, na którym odbywały się wielkie krajowe imprezy sportowe. Przywołuje  liczne anegdoty, przedstawiając rzeczywistość stadionową "od kuchni",  i nieuchronnie kieruje swą opowieść ku smutnemu schyłkowi świetności budowli.