To długie reklamy w kinie. A tak na serio to film jest naprawdę w dechę. Dawno nie miałem takiej przyjemności z filmu Marvela

Chociaż w zasadzie to znalazło by się kilka wad. Po pierwsze ten złoty bohater był niepotrzebny, mam wrażenie że tylko po to by nie mówili że kolejny złoczyńca który jest zły bo zły, to bardziej komik rylife niż zły charakter.

Tak samo. Hm, wiem że się czepiam ale mam wrażenie że niektóre linie dialogowe redkonuja to co było w świątecznym specjału, jak zachowanie Quila który w specjału pogodził się z startą gamory czując że pustka została zapełniona przez Manthis a tutaj dalej to roztrząsa

Poza tym trochę dziwnie oglądało się sceny w których ktoś niby umiera a potem, a nie jednak nie” tak jak Nebula przy ataku tego żółtego, albo Groota którego jak głowa przeleciała przed kamerą go autentycznie myślałem że on umarł, lub też kiedy prawie z życiem pożegnał się Drax. Trochę mnie to denerwowało że Gunn tak robi ale i tak to zrobił lepiej niż Abrams w ep9 (ze śmiercią Chewbacca czy C-3PO.)

Tak samo odczułem konsternację kiedy star lord zabija tego naukowca głównego złego (który mi przypomina trochę Martina z Ludzkiej Stonogi 2) to myślałem że to koniec 3 aktu a to ja patrzę na zegar jeszcze 30 min, końcowa bitka wynagrodziła mi że film się stroje dłużył, akcja zwolniła.

Ale ciekawym było że sceny sceny dramatyczne zagryzanie humorem ale zdążyłem się przyzwyczaić że Gunn ma taki styl. Zdziwiło mnie także łamanie 4 ściany np. Kiedy Quill mówi do High Voktunary że nie ma zamiaru słuchać kolejnych smut gościa który stał się zły bo jest zły albo gdy w scenie retrospekcji z Rockerem gra muzyka (w domyśle dopasowana do wydźwięku sceny) a tu się okazuje że gra ona bo ktoś włączył magnetofon i ona leci także wewnątrz fabuły. Lub też bardzo zabawny był żart z gejów kiedy Mantis się śmiała jak zmanipulowała ochroniarzem wmawiając mu że jest zakochany w Draksie.