A ja mam w sumie takie mieszane uczucia odnośnie tego filmu. Nie to, żeby był zły, ale... No właśnie. Piszecie, że w odbiorze filmu przeszkadzała Wam Juhi Chawla, mnie natomiast... Anupam Kher! Nie sądziłam, że kiedyś tak będzie, a jednak. Do Juhi, Shahrukha i Sunny'ego nic nie mam. Uważam, że dali z siebie wiele.
Słabym punktem filmu są oczywiście piosenki- ani nie porywające, ani nie klimatyczne. Przyznaję się bez bicia, że większość zwyczajnie przewijałam. Mimo wszystko jednak fabuła filmu jest świetna. Kiedy więc ostatnia minuta seansu dobiegła końca, zaczęłam się usilnie zastanawiać, dlaczego film nie wywarł na mnie takie wrażenia, jakiego się spodziewałam. Myślałam nad tym, myślałam i... mam! Winny jest scenariusz!
Scenariusz, który jak nic innego "zgasił" wszystkie mocne punkty fabuły. Sceny, które tworzą film (zwłaszcza w ciągu pierwszych 30 minut) są zupełnie od siebie oderwane, nie tworzą żadnego ciągu, panuje jeden wielki chaos. Co więcej, układ scen został wybrany w sposób kompletnie nietrafiony, nie miałam nawet zbyt wielu okazji, żeby zacząć się bać, bo w chwilach, kiedy robiło się interesująco, przerywano akcję. A szkoda, bo obsesję Rahula można było zawrzeć w takich scenach, od których dreszcze przebiegałyby po plecach...