"Mad Jake" (bo pod takim tytułem można go znaleźć na VHS i tak też go obejrzałem) to właściwie kompilacja wczesnych filmów Tobe Hoopera. Mamy rednecków raz sadystycznych jak w "Teksańskiej masakrze piłą mechaniczną", innym razem trochę przygłupich jak w sequelu. Jest morderczy aligator prosto z "Zjedzonych żywcem". I można dodać, że właściwa fabuła zaczyna się na konkursie piękności przywodzącym raczej scenerię z "Lunaparku".

Na szczęście jest to kompilacja motywów dość pomysłowa. Oto nasi sadystyczni wieśniacy porywają ludzi, by pozyskiwać z nich organy, które później sprzedają na czarnym rynku. Ich przywódca Jake zauważa w prasie niepełnosprawną dziewczynę łudząco podobną do jego zmarłej żony. Postanawia porwać ją razem z rodziną i przy pomocy nabytych w fachu umiejętności, przywrócić jej władzę w nogach.

I właściwą akcją filmu jest w zasadzie porwanie. Dziewczyna trafia do domu psycholi, przez większość czasu jest bezradna, a część prób ucieczki udaremniają niemal natychmiast. Obserwujemy więc jak ona leży, a oni prowadzą w stodole chore eksperymenty na ludzkim ciele. Jednak jest to o tyle pomyślane, że film nie nudzi się przez design filmu. Nieźle pomyślane są postaci rednecków (chociaż naturalnie przypominają rodzinę Leatherface'a), samochód jednego z oprawców, wygląd farmy oraz wnętrze stodoły. Przyznać trzeba, nawet gdy nic się nie dzieje, ten film jako tako wygląda.

Czekanie wynagradza dynamiczny finał. To trochę jedno z tych zakończeń, gdzie przeciwnicy wstają milion razy po każdej tragedii, ale dzięki konwencji "pół serio" to nawet bawi. Do tego warto odnotować, że mamy tutaj niezłą czołówkę, gościnny udział Evandera Holyfielda i większe epizody (bo nie główne role jak ściemnia okładka) Johna Saxona, Raya Walston i Laury Whyte.