Wszyscy piszą o rocku, o tym że film wymiata. Chyba bardziej spojrzeliście z perspektywy
muzyki. Co prawda jest to film muzyczny, ale popatrzmy na aspekt filmowy.
Można przyjąć pewne uproszczenia, skróty myślowe na potrzeby filmu, ale w niektórych
momentach miałem już tego dosyć. W prawdziwym życiu, po dwóch bądź trzech
tygodniach grania, piosenka którą przedstawili na pokazie byłaby poziomu shitowego.
Ale uprośćmy to na potrzeby filmu. Załóżmy że chłopak nauczył się bić kilka rytmów na
perce i zyskał taką synchronizację i tempo, że mógł stanowić podkład rytmiczny dla
zespołu. Załóżmy że dziewczyna grająca na wiolonczeli nauczyłaby się grać na gitarze
basowej, bo to nie jest takie trudne. Ale faktu, że tylko raz ktoś usłyszał muzykę z sali nie
mogę przeboleć. Nie mogę sobie uprościć. Nie wiem jak inaczej można by zorganizować
scenariusz... Ale sama perkusja byłaby słyszalna w h.... za przeproszeniem. A do tego
gitary, wokal... W całej szkole byłoby to słychać. I mimo, że inaczej nie można było tego
zorganizować fabularnie, to jakoś nie mogę tego znieść. Ale oceniajmy coś poza fabułą.
Muzyka oczywiście b.dobra. Aktorsko tak naprawdę spisał się jedynie Jak Black. Reszta
była tak sztywna i cienka, że szkoda gadać. Niektóre dzieciaki dawały radę.... Nie chce mi
się teraz wymieniać. Obraz zjadliwy, aczkolwiek schematyczny. Te same ujęcia już
widziałem w zbyt wielu filmach...

Wiem, że nie jest to typowy film. Ale pewne rzeczy jak fabuła i aktorstwo powodują, że
niestety słabiej go zapamiętam ze strony muzycznej. Ale zasłużone 6/10 dostanie...