Niezwykle ciepły, zabawny, optymistyczny... Super dynamiczne i pełne humoru dialogi; ciekawe i wyraziste postacie - matka i ojciec Gunna, jego "boyfriend", Abby, a także matki Nathana i Abby...
Śmiałem się prawie bez przerwy, wzruszeń też nie zabrakło.
I choć film był momentami nieco żenujący, wcale nie ujmuje mu to uroku... Bo przecież taki był (komediowy) zamysł - przerysowane postacie, dialogi, sytuacje, zastosowanie pewnych skrótów myślowych i uproszczeń (chociażby w tezie, że każdy gej musi być lekko "zniewieściały" - różowa bluzeczka, włosy na żelik, itd.), ale o to przecież chodziło, inaczej film nie byłby aż tak śmieszny.
Finał przezabawny, niezwykle zaskakujący, doskonały pomysł na zbudowanie punktu kulminacyjnego ("Jestem gejem", moment grozy i niepewności) oraz na rozładowanie napięcia. Po prostu chyba przeżyłem katharsis, jakbym oglądał jakąś antyczną tragedię!... Fenomenalnie zagrane role rodziców Gunna. Od dziś jestem zagorzałym fanem Kelly Keaton, mimo iż wcześniej nie znałem tej aktorki.
Więcej takich filmów! Daję w pełni zasłużone 10/10, a robię to naprawdę rzadko... I to wcale nie dlatego że jestem gejem, staram się być obiektywny. Widziałem wiele filmów gejowskich, które były delikatnie mówiąc, mierne... A tutaj dla przeciwwagi mamy cudowny rarytas!