nie od dziś wiadomo, że sierocińce prowadzone przez zakonnice nie należały do uzdrowisk, tylko była tam ciężka praca i pogarda. ale z sektą nie ma to nic wspolnego. nie obrażaj pan.

Ciężka praca i pogarda? Zabawna ta dzisiejsza młodzież. Ubawł mnie ten fil miejscami, a jedną z komediowych scen jest tekst "najcięższa była praca w pralni".
Ale nic dziwnego - film jest dla młodych pelikanów z bezkrytycznym rozumkiem, jak właśnie tomek_66, który obejrzał i wie.
Dziewczyna w tamtych czasach stoi przed opcjami:
- iść pod most, sprzedawać się i wychowywać samodzielnie - props: nie trzeba PRAĆ! (chodzi się w brudnej szmacie)
- odać / porzucić dziecko i żyć jak dotychczas
- iść do sióstr, podpisać, że po adopcji nie będzie się dzieckiem interesować, ale za to mieć się jak pączek w maśle.
Dla wszystkich pelikanów i tępaków napiszę jeszcze raz, żeby dotarło: jak pączek w maśle.

I tu przychodzi drugi komediowy tekst "dla swoich dzieci miałyśmy tylko godzinę dziennie". W tamtych czasach.
Dzisiaj znana mi zdecydowana większość matek nie poświęca tyle czasu tylko swojemu dziecku - siedzą przed elektroniką (i matki i dzieci), bawią się "przy nodze", kiedy mama jest zajęta.
Drogie panie (i ojcowie) wystarczyłaby godzina dziennie czytania, żeby dziecko było zupełnie inne w przyszłym życiu.

Znamy więc scenariusz tworzaony przez pamieć rozgoryczonej matki, którą ratują siostry (ale jej mało), podkręconej przez byłego katolika, który musi sobie udowodnić, że słusznie odszedł od kościoła i pewnie takiegoż reżysera - każdy dodaje swoje. Wiemy już więc, kto w tej historii jest "bad guy".

No. To teraz chciałbym zobaczyć film o codziennych zmaganiach tych sióstr, o tym jak przywiązują się do tych matek, jak muszą się z nimi rozstawać, by zrobić miejsce kolejnym, jak przeżywają straszną rolę oddawania dzieci do adopcji, jak wiążą koniec z końcem (praczki niczego nie produkują, a 1000Ł z adopcji pokrywa tylko cząstkę kosztów utrzymania przez lata matki i dziecka) i wreszcie jak dochodzi do zdarzenia, które przesądza o spaleniu całego archiwum.
A pana tomek_66 i jemu podobnych chciałbym prosić o radę - jak urządzić w tamtych czasach taki ośrodek lepiej, może nie w ramach sekty, która zapier... za free, tylko komercyjnie - przecież owa sekta, to zło! Czekam z niecierpliwością na to lśnienie waszych światłych umysłów oderwanych na chwilę od YouTube'a!

odnośnie dzisiejszych "madek" to temat na zupełnie inną dyskusję ;)

"... podkręconej przez byłego katolika, który musi sobie udowodnić ..." To zdanie świadczy o wyjątkowo niskim poziomie piszącego (nie tylko intelektualnym). Organizacja, o której mowa, to tak samo obrzydliwa sekta, jak każda inna stworzona do dojenia nierozgarniętych .... (nie wiem jak to towarzystwo nazwać, żeby nie użyć inwektyw).

A ma pan wiedze o świeckich sierocincach tamtych lat?
Prosze myśleć obiektywnie. Nie neguję, że zdarzały się takie dramaty, ale ile dramatów było również w świeckich sierocińcach.
Ja akurat miałam styczność z zakonnicami w dzieciństwie i wspomnienia mam bardzo dobre, wiele się nauczyłam. Nie wszystkie zakonnice lubiłam, ale żeby od razu "sekta". Zaslepia Pana niewiedza i manipulacja jaką prowadzą wrogowie prawdy. Zaręczam iż nie gloryfikuję tu zła. Bo zło jest złem.

Proponuję Panu obejrzeć film - Bandyta - też o sierocińcu.

" niewiedza ... manipulacja .... wrogowie prawdy" ... Zacofanie w tym słabym intelektualnie padole poraża ...

Jak widzisz, zwolennicy katolickiej, rzymskiej sekty także i na Filmweb mają się dobrze, czego dowody widzimy powyżej.
W odpowiedzi na twój post czytamy o "świeckich sierocińcach". Przypomina mi to zwrot "A u was murzynów biją". Rzecz w tym, że tzw. świeckie sierocińce, to sierocińce będące pod kontrolą państwa. Te kościelne zaś były i często nadal są poza wszelką kontrolą. I można niekiedy odnieść wrażenie, że nawet poza kontrolą Boga.