Claire Millaud (Juliette Binoche) jest 50 letnią nauczycielką akademicką po rozwodzie. Prosi Dr Catherine Boormans (Nicole Garcia) by zapisywała ją na późniejsze godziny, bo po valium rano nie jest w formie. Wcześniej miała innego lekarza, więc jest lekko zniesmaczona, że musi jeszcze raz na sesji opowiadać to samo. Pacjentka wcześniej wygooglowała informacje o niej. Zaczyna opowiadać o Ludo (Guillaume Gouix), który był jej kochankiem. Mężczyzna wyjeżdża gdzieś na weekend, chociaż obiecał jej, że go z nią spędzi. W taksówce jest obrażona na niego, więc tłumaczy, że mógłby być bratem jej synów, bo są w podobnym wieku po czym wychodzi z pojazdu. Później na zajęciach kobieta ma problem z przypomnieniem sobie ważnej daty.

Tego samego dnia, gdy Claire dzwoni do kochanka, ten udaje przed kolegą, iż jej nie zna. W wyniku tej rozmowy jest bardzo poirytowana. Na facebooku nie przyjął od niej zaproszenia do znajomych co wygląda jakby chciał się od niej odciąć, więc tworzy nowej konto atrakcyjnej 24 latki ze zdjęciami, które znalazła w internecie. Nie wiedzieć czemu nazywa je Clara co jest bardzo do jej personaliów. Wpierw dodała do znajomych kilka osób oraz Alexa Chellyego (François Civil), przyjaciela Ludo by dotrzeć do niego samego. Po kilku polubieniach zdjęć fotograf sam do niej napisał.

Internetowe relacje czy znajomości naprawdę potrafią wciągnąć. Pokazuje to zarówno życie jak i produkcje takie jak: ''Sala Samobójców'' (2011), ''Samotność w sieci'' (2006) i ''Ona'' (2013). Główna bohaterka, mimo dość poważnego życia jakie prowadzi tzn. prowadzenie wykładów na uczelni wyższej oraz jednak posiadanie dwójki dzieci, którymi częściowo musi się zajmować. Bardzo dobrze rozumiem motywy Claire, gdyż znam to uczucie, kiedy zwyczajnie jest się opuszczonym i szuka się uciechy nawet w tym co nieosiągalne. Temat jaki jest poruszony w filmie jest głębszy niż by się to mogło wydawać.

Widać, że dość szybko relacja z Alexem staje się w jej życiu priorytetem. Z równą prędkością ewoluuje poziom rozmowy między Clarą a internetowym obiektem westchnień. Od pierwszych nieśmiałych rozmów na czacie dojdzie do uprawiania stosunku przez telefon. Miejsce ma nawet tak absurdalna sytuacja jak jeżdżenie autem w koło parkingu by ukryć konwersację przed czekającymi dziećmi. Kobieta bardzo szybko zatraca się w miłości, która dobrego końca mieć nie może. Od razu ma więcej siły i chęci do życia Akcja jest podziela na dwie płaszczyzny z życia Claire oraz z wizyt u terapeutki.

Co więcej film nie pozostawia pustki w postaci pytania ''co jeśli?'' tylko pokazuje ewentualne alternatywy. Nie zostawia widza z odczuwalnym niedosytem. Fabuła jest bardzo dobrze poprowadzona, nie ma momentów na nudę. Gra aktorska przede wszystkim Juliette Binoche wcielającej się w główną rolę jest bezbłędna. Produkcja z pewnością spodoba się jej fanom. Muzyka jest doskonale dobrana, nawet jeden utwór musiałam wyszukiwać w Shazamie. Za karygodny błąd uważam przeniesienie rozmów z facebooka na telefon. W gruncie rzeczy warto zastanowić się nad beznadziejnością sytuacji w jakiej żyła Claire, jednak zakończenie można interpretować dwojako. Moja ocena to 9/10.