(spoliery) Czasem pojawia sie film, ktory jest troche inny niz reszta. Czyms takim byl dla mnie 'Cube', 'Matrix', ale takze '12 Angry Men' czy wlasnie 'Phone Booth'.

Nie bede sie rozpisywal o wszystkim, co zwrocilo moja uwage, skupie sie tylko na 'klu' :).

Przede wszystkim glowne role. C. Farrel i K. Sutherland zadzialali mistrzowsko. 'Spowiedz' Stu w jednej z koncowych scen filmu jest po prostu rewelacyjna - w ciekawostkach wyczytalem, ze jest nakrecona za pierwszym podjesciem, co jeszcze bardziej podnosi jej wartosc. Wielkie Brawa dla pana Farrela.

Suherland? Jeszcze nigdy mnie nie zawiodl. Jego rola jest bardziej radiowa (goscia nie widac przez prawie caly film) i wlasciwie najw. miusem jest to, iz Kiefera glos jest dosc charakterystyczny i jesli ktos lubi niespodzianki a zna troche kino, czytal o filmie lub oglada uwaznie, to straci czesc zabawy. Dlatego mysle, ze dobrym posuniecem byloby zaangazowanie dwoch aktorach o przynajmniej podobnych glosch, bo pizzaman i snajper raczej nie byli spokrewnieni wokalnie.

Kolejnym plusem jest niewielka przestrzen, na jakiej dzieje sie wilm. Zawsze mialem slabosc do takich produkcji (wspomnianie wczesniej '12 Angry Men' czy chocby swietne 'Glengarry Glen Ross'). Klimatyczna muzyka i b. dobry scenariusz polaczony ze sprawna rezyseria tworza mieszanke, obok ktorej przynajmniej ja nie moglem przejsc oboednie.

Tlusta dziesiatka - a zadko jestem taki chojny :D. Pozdrawiam!