Powinien powstać jeszcze tylko jeden film. W sequelu inteligentny program Legion wymyka się spod kontroli i przejmuje kontrolę nad fabryką prototypowych humanoidalnych robotów dla wojska, nazwijmy je Rev-1. Zaczynają masakrę pracowników, a sam program próbuje sforsować kolejne zapory jakie dzielą go od systemu odpalania pocisków balistycznych i idzie mu coraz lepiej. Wojsko otacza fabrykę, ale są bez szans, Legion już zdążył zhakować serwery sił powietrznych i myśliwce nie mogą wystartować. I tu wkraczają babcia Sarah i Dani Ramos. Porywają stary śmigłowiec AH-1 Cobra z pełnym uzbrojeniem i bez komputera pokładowego (więc Legion nie zdołał go zablokować). Kordon wojska wokół kluczowej fabryki jeszcze się broni, ale są na wyczerpaniu. Nasze bohaterki wkraczają z hukiem i ostrzeliwują cyborgi z powietrza, ale śmigłowiec zostaje zestrzelony. Udaje się jednak wylądować awaryjnie w samym centrum kompleksu (nie ma to jak plot-armor). Mają bowiem na pendrive kod który może zniszczyć program Legion, ale można go uruchomić tylko z terminala w podziemiach fabryki (żeby nie było za łatwo). Udaje im się dotrzeć do celu po przerobieniu licznych Rev-1 na złom. A tu zonk - wpadają z pułapkę, kilka Rev-1 czekało tam na nie i po chwili nasze panie są na celowniku kilku karabinów plazmowych.
KONIEC?
I wtedy na drugim końcu pomieszczenia pojawia się błękitna kula przemieszczenia w czasie i wprost z innej, równoległej linii czasowej zjawia się jedyna osoba, która wie jak radzić sobie ze zbuntowaną AI - John Connor we własnej osobie (najlepiej o wyglądzie Christiana Bale'a). Zanim Cyborgi zorientują się co jest grane, Connor odpala granat EMP i ratuje sytuacje. Na wylewne powitanie nie ma czasu, trzeba wgrać program niszczący Legion, Connor na szybko jeszcze znajduje błędy i je poprawia (przy okazji mówi do siebie "Co to ma być, czy to pisała kobieta?"). Potem Legion zostaje unicestwiony i obserwujemy pobojowisko na tle wschodzącego słońca. Napisy końcowe + muzyka Brada Fiedela.
KONIEC