Testament Jaracza

Stefan Jaracz, spodziewając się śmierci, napisał list do przyjaciół artystów, nakładając na nich zobowiązanie dążenia do ideału i służby nadrzędnej sprawie. W dokumencie wykorzystano fragmenty z przedwojennego filmu fabularnego "Jego wielka miłość" (1936), w którym Jaracz zagrał główną rolę byłego aktora pracującego jako sufler i... Stefan Jaracz, spodziewając się śmierci, napisał list do przyjaciół artystów, nakładając na nich zobowiązanie dążenia do ideału i służby nadrzędnej sprawie. W dokumencie wykorzystano fragmenty z przedwojennego filmu fabularnego "Jego wielka miłość" (1936), w którym Jaracz zagrał główną rolę byłego aktora pracującego jako sufler i marzącego o sławie. W rzeczywistości sława stała się udziałem bohatera filmu, słynnego aktora teatralnego i filmowego, ocalonego więźnia Oświęcimia. Kondukt żałobny przeszedł ulicami zrujnowanej Warszawy, dowodząc żywotności sztuki nawet w obliczu zagłady. Żałobnicy mijają budynek teatru Ateneum, założonego przez zmarłego "teatru dla mas". Aktor spoczął na Powązkach w kwaterze zasłużonych. W ostatnim ujęciu widzimy wieniec z napisem "Stefanowi Jaraczowi Film Polski". Dziś jest patronem nie tylko Teatru Ateneum w Warszawie, ale także teatrów w Łodzi, Olsztynie i Otwocku. czytaj dalej