Rozczarował mnie ten film i to podwójnie. Lubię filmy z gatunku animal attack (dobre filmy!) i lubię kino australijskie. W tym filmie to uznanie zostało mocno nadwyrężone. Scenariusz był bardzo obiecujący i film zapowiadał się nieźle. Owszem, są tam momenty trzymające w napięciu, ale jest ich zbyt mało, żeby przykuć uwagę do ekranu. Najbardziej razi chyba nieudolność i jakaś denerwująca delikatność w działaniach bohaterów. Na tak sporej farmie musiały być dziesiątki narzędzi, takich, jak grabie, łopaty, kilofy, siekiery czy łomy, którymi bez trudu można by się bronić przed atakiem tytułowej sfory. Tymczasem rodzina farmerów zachowuje się tak, jakby miała do czynienia z grupą małych ratlerków, popiskujących żałośnie w krzakach. W dodatku, czego się nie złapią, to im nie wychodzi. Film można obejrzeć, ale nie spodziewajcie się zbyt wiele.