do tego filmu po obejrzeniu znacznie lepszego "Koła czasu" Herzoga. i pomyślałem, że wkleję recenzję z bloga, bo odczucia się nie zmieniły:
hm... oj nie było łatwo wytrwać te 2 godziny z hakiem. recenzja zachęcająca do obejrzenia, spójrzcie niżej:
http://ack.lublin.pl/kino/opisy/tybet_trylogia-buddyjska.html
świetna, ale ogląda się znacznie trudniej niż czyta:) dlaczego?
otóż, to zupełnie inny krąg kulturowy stąd nie sposób zrozumieć symboliki, wypowiadanych słów, można tylko oglądać... praktyki religijne, szkoła modlitwy, medytacji, wszystko to niezwykle ciekawe, ale dla umysłów nieprzygotowanych obce, zewnętrzne. ludzie w kinie zasypiali, ziewali, wychodzili... nawet mnie to nie zdziwiło, bo uważam, że dla buddysty byłoby to nie tylko ciekawe, ale wręcz pasjonujące. dla buddysty właśnie, a nie dla chrześcijan.
zdecydowanie wolałbym obejrzeć raz jeszcze "Wielką ciszę" Gröninga o zakonie kartuzów. piękne, kontemplacyjne i zrozumiałe.