Właśnie oglądając zastanawiałem się jakbym go odebrał oglądając w roku produkcji i nie mam pojęcia. Z jednej strony sporo ciekawych pomysłów, z drugiej są dość niedorzeczne np. spoiler - relacje telewizyjne z akcji policyjnych i kamerzysta który pcha się na pewną śmierć. Z jednej strony film jest futurystyczny, z drugiej jeżeli byli już na tyle rozwinięci technologicznie, to tej futurystyczności w filmie było dla mnie za mało. Próbowałem zawyżać wstępną ocenę myślą, że rozwój następuje stopniowo i nawet była o tym mowa przy wyciąganiu pocisku, ale im dalej, tym nawet efekty specjalne nie pomagały. Również uważam, że Cynthia Rhodes całkiem fajna i nawet lepiej się prezentowała niż Kirstie Alley a ta była kreowana w filmie na "seksbombę" - chyba już nikt nie używa tego określenia, ale chyba pasuje do tamtych czasów ;)

Również ciężko mi ten film ocenić. Z jednej strony, efekty robią wrażenie i dzisiaj - minimalistyczny montaż/greenscreen, głównie urządzenia mechaniczne (stworzone na potrzeby filmu). Ogólnie - jak dla mnie - ładne jest to. Dodatkowo, kilka urządzeń tutaj było wręcz proroczych - drony i smartfony, wideorozmowy. Crichton to był dobry wizjoner (napisał Jurrasic Park!), jego wyobraźnia miała ogromny potencjał - ale nie radził sobie z dialogami i psychologią postaci. Oglądałem 3 jego filmy (w tym ten) i jedynie "Coma" był bez zarzutów. W "Runaway" najbardziej bolały mnie zachowania bohaterów. Kamerzysta-reporter zginął na oczach Ramsaya, a ten zero reakcji, nikt na zewnątrz (policjanci, gapie, inni reporterzy) o gościa nie pytał. Zginęła policjantka Sally, która była lubiana - zero wzmianki ani cienia żałoby na komisariacie po tym wydarzeniu. Tak samo dziwne relacje Ramsaya i Thompson. Najpierw ona na niego leci, zazdrosna o Jackie, potem on jej ratuje życie, zaprasza na kolację - a ona że jednak nie. On też, z jednej strony twardziel a z drugiej - nachalny stulejarz do kobiet. Fajnie, że Crichton napisał niezłą historię, ale powinien był zatrudnić kogoś, kto lepiej radzi sobie z dialogami i relacjami postaci, bo te niedoróbki niemożliwie rażą po oczach.