Zawiodłam się, przepiękna oprawa nijakiej historii... Książka miała dramatyzm, emocje, uczucia, dreszczyk. Film jest nudny, nielogiczny, a odstępstwa od oryginału nie wyszły mu na dobre. Główna bohaterka jest piękna, ale głupiutka, a Upiór w ogóle nie brzydki, bo tej drobnej skazy diabelską szpetotą nazwać się nie da. Poza tym książkowy Upiór miał niesamowite zdolności, jego geniusz był wyraźnie zarysowany, tutaj takie miano dostaje śpiewający narwaniec bez cienia talentu do czegokolwiek oprócz robienia afery.

UWAGA SPOJLER! <-- dla niektórych.

Dlaczego loża piąta miała zostać pusta? Nawet tego nie wyjaśniono. Zmieniono też znaczenie Opery dla Upiora - w oryginale był jednym z jej twórców, przez co zdołał stworzyć dla siebie ukryte lokum - tutaj ukryła go baba która potem nie wzięła żadnej odpowiedzialności za jego zachowanie, a nawet nie przejmowała się nim. Zupełnie co innego stało się z żyrandolem. A że gościa Upiór powiesił, to nikt nawet nie skomentował, nikomu to nie dało do myślenia. W ogóle było z tym myśleniem wśród bohaterów krucho.

KONIEC SPOJLERA

Film przepiękny wizualnie, wręcz magiczny, ale pusty. Przerost formy nad treścią, a szkoda. Mogło być fantastycznie... :(