miliardy galaktyk nad nami

że całe nieba w wisiorach, latawcach

a pod nami

niedopałki gwiazd.

już tak zostaniemy.

rozmetalizowany, mroczny, niepokojący, natchniony

desant poetyckich bombek aus der bromberg.

variete na zawsze.

jakkolwiek uważam, że ponura powaga jest wynikiem niezrozumienia sytuacji w której się bezwzględnie wszyscy znaleźliśmy, w przypadku tej armady poczynię wyjątek.

poza tym fajne zadzierzgnięcie z chamowem mirona pod koniec.

emalie nad grochowem

zazielenione.

wschody bizantyńskie.

ale jak się przyjrzeć wschodowi dołem,

to mgła odbija w sobie zorze.

lumen de lumine.

drugi września, wtorek.

naprawili mi klamkę i wychodek.

na pisanie musi naciec

życie.

oko musi być

wyraziste.

tyle zadzierzgnięć z chamowem.

dobra, koniec, wychodzę.

trzynasty marca, czwartek.

przykra jest interpretacja słów wiadomych dokonywana przez osoby wiadome.

za pieniądze i za śmierć.

panie pośle, a może schowa pan głowę w dłonie i będzie pana mniej?

(nie. bo tutaj jest jak jest. po prostu. i ty dobrze o tym wiesz.)