Lubię kino Tarantino i oglądając Wściekłe Psy nie zawiodłem się. Jak zwykle historia jest opowiedziana w nie banalny sposób, jest kilka ciekawych tekstów i postaci. Widzę podobieństwa z Pulp Fiction, to co charakterystyczne dla Q.T. potrafi zmieniać bardzo dynamicznie akcje w sposób nie do przewidzenia a co za tym idzie również i wydarzenia, w P.F. Bruce Willis i Marcelus wpadaja do sklepu gdzie obydwoje chcą się nawzajem zabić, nagle sprzedawca wyciąga sztrzelbe i wszystko się diametralnie zmienia, w tej chwili mają wspólnego wroga który chce ich zgwałcić! to się nazywa nieprzewidywalny film sic! w Wściekłych Psach jest podobnie, Blondyn buduje napięcie swoimi sadystycznymi skłonnościami, po to by w kulminacyjnym momencie zostać zastrzelonym, kiedy już widz jest pewien że zaraz podpali policjanta, genialne zabiegi Tarantino! zresztą uwielbiam ujęcie jak Blondyn wychodzi do samochodu po benzynę, w pomieszczeniu rozgrywa się dramat policjanta z obciętym uchem a na zewnątrz panuje miłe ciche popołudnie ;) kontrast jest uderzający, daje do myślenia że wiele takich tragedii odbywa się tuż obok nas...