Bazar przysiadł w cieniu ogromnego, przytłaczającego Pałacu Kultury i Nauki, symbolu minionej władzy i dominacji Związku Radzieckiego. Codziennie rano grupy handlarzy rozkładają na murkach, matach i kocach swoje towary. Stopniowo narasta tłum kupujących. Oglądają zabawki, zegarki, ubrania, sprzęty gospodarstwa domowego i produkty żywnościowe. Na targowisku kupić można niemal wszystko. Handlujący zachwalają swe towary, kupujący dopytują i targują się. W tle rozbrzmiewa gwar rozmów prowadzonych po polsku i rosyjsku oraz w mieszaninie obu tych języków. Zjawisko handlu bazarowego Pałka ukazuje bez komentarza, filmując zdystansowaną, obserwacyjną kamerą, wyłapując detale jak powiewająca na wieszaku zahaczonym na drzewie ślubna suknia, skulone na trawnikach ciała handlarzy, zasłonięte przeciwdeszczowymi kapturami twarze. Zasadniczą część filmu stanowią wywiady do kamery, których udzielili twórcom Rosjanie i Ukraińcy, regularnie przybywający na targowisko. W ich wypowiedziach pobrzmiewa uczucie rozczarowania chaotycznymi przemianami, do jakiś dochodzi w byłym Związku Radzieckim, i lęk przed przyszłością. Handel bazarowy to dla nich jedyna szansa, by utrzymać rodzinę lub choć odrobinę polepszyć swoją sytuację finansową, choć wielu z nich ma wyższe wykształcenie i pozornie ułożone życie zawodowe w ojczyźnie. Z żalem opuszczają więc swoich bliskich, prowadzą tułaczy styl życia, zakładają efemeryczne przedsiębiorstwa.