Prywatny detektyw, tajemnicza femme fatale i podwójne morderstwo...brzmi zachęcająco, choć ta układanka niestety nie została przemyślana do końca.
Kryminał jest całkiem przyzwoity, choć bardzo daleko mu do porządnego kina gatunku noir. Jeśli nie ma się wygórowanych wymagań, film nie zawiedzie, jednak fabularne dziury i nielogiczne sekwencje mogą trochę uwierać.
Dodatkową piętą Achillesa są kiepsko odwzorowane realia schyłka lat 50. Nachalnie da się odczuć, że jest to jedynie wielki umowny trik.
W filmie widoczne są budki telefoniczne, anteny satelitarne, w pełni funkcjonalna konstrukcja architektoniczna West Pier w Brighton (ukończono ją dopiero w 1975), wizerunek rzeźby "Hammering Man" Jonathan'a Borofsky'ego powstałej w 1990 i inne kwiatki, których uważny widz z pewnością nie przeoczy.
Pomijając te (dla niektórych mało znaczące) wpadki, jak dla mnie za dużo tu miejsca na dziwne przypadki, jak również zwroty akcji, które nie przyprawiają o wzrost adrenaliny. Końcówka filmu jest lekko przekombinowana i z powodzeniem można ją przewidzieć o wiele wcześniej.
Wypadło średnio, aczkolwiek bez większej żałości.