Przedstawione historie poruszają, choć twórcy mogli się nieco bardziej wysilić. Uraczyć widza retrospekcjami z żyjącą matką, dać nam coś co wytłumaczyłoby nam takie a nie inne postawy naszych bohaterów. A nie tylko oznajmić co się wydarzyło i na tym zakończyć. Podobnie z motywem zdrady. Jest to bardzo prostolinijne. "Ma to być dramat, więc weźmy trzech smutnych bohaterów doświadczonych przez los, niech pojawi się zdrada, niech pojawi się jeszcze śmierć w rodzinie i skrywane w sercach żale, a do tego dołóżmy jeszcze motyw zemsty - i film zrobi się sam". Niestety.

Nie chcę abyśmy się źle zrozumieli. Bardzo dobrze oglądało mi się "W lepszym świecie". Uwielbiam twórczość Skandynawów więc delektowałem się ich językiem, zdjęciami, sposobem prowadzenia narracji i naturalizmem bohaterów. Jednak wiem, że dałoby się zrobić taki film lepiej (patrz poprzednie dzieło Susane Bier: "Tuż po weselu"). Film można określić, jak to się zwykło mawiać w takich przypadkach, "Dobry, ale bez rewelacji".


PS
Motyw z Kimem Bodnią był rewelacyjny. Niestety takich pacanów świat też nosi.