Serio zastanawiałem się nad oceną "W lesie dziś nie zaśnie nikt 2", gdyż nie będę ukrywał, że trochę się rozczarowałem tym schizofrenicznym gatunkowym misz-maszem. Przez pierwszą połowę czasu trwania "W lesie dziś nie zaśnie nikt 2" zdaje się kontynuować tradycję inspirowanej backwoods slasherami z lat 80-tych jedynki, w drugiej natomiast dochodzi do gatunkowego pomieszania z poplątaniem: mamy groteskowy romans, który oglądałem z lekkim zażenowaniem, film sci-fi, absurdalny humor rodem z komediowych horrorów wytwórni Troma, itd. Jedno jest pewne: Kowalski dokonuje tutaj przełamania dotychczasowej konwencji, jednak ów zwariowany zwrot nie każdemu przypadnie do gustu. Ja także przyjąłem go z mocną rezerwą, gdyż uznałem, że jest... owszem... odjechany, acz jednak nazbyt udziwniony.

Generalnie mam wrażenie, że sequel "W lesie dziś nie zaśnie nikt" jest horrorem bardziej ospałym i anemicznym niż całkiem sympatyczna jedynka. Oczywiście film jest poprawnie zrealizowany i oferuje trochę dobrze wykonanego gore. Charakteryzacja mutantów też stoi na wysokim poziomie. Dialogi są przewrotne, absurdalne, niekiedy całkiem dowcipne, aczkolwiek tempo akcji niejednokrotnie siada i w zasadzie nie ma tutaj komu kibicować. Już "W lesie dziś nie zaśnie nikt" (2020) nie sposób było traktować serio, druga część jest jednak jeszcze bardziej absurdalna i dzięki gatunkowemu misz-maszowi staje się niespójna i w mojej ocenie bardziej niestrawna.

Rzadko sięgam po horrory zrealizowane w XXI wieku, jeszcze rzadziej je tutaj oceniam i komentuję, gdyż preferuje kino grozy i eksploatacji z lat 70-tych i 80-tych, jednak czasem zrobię wyjątek. Sequel "W lesie dziś nie zaśnie nikt 2" niespecjalnie mnie przekonał. Wolałbym gdyby film trzymał się slasherowej konwencji, a nie lawirował między gatunkami.

Pierwszy seans w Halloween i być może ostatni. Jednak film niniejszy zachęcił mnie do odświeżenia "Maniakalnego gliny" (1988) w przyszłości.