Film dobry, od tego zacznę. Nawet plus dobry. Poprowadzony "klasyczną narracją", z elementami iście szekspirowskiego obłędu jednej z głównych bohaterek, co musi się podobać. O zakończeniu wypowiem się lakonicznie - z wiadomych względów - wywołało we mnie ambiwalentne uczucia wielkich braw i reakcji na nie. Czyż to nie dodatkowy plus tego filmu? W toku pewnych opinii dyskredytujących sposób budowania napięcia w tym filmie, jestem raczej bliższy uznaniu stanowiska, że trudno się tu przyczepić do jakiegokolwiek elementu. Może powinienem dodać, że filmowi brakuje może nieco do wirtuozerii Hitchocka, czy nawet paru dreszczowców ala "Doczekać zmroku", chociaż jestem pewien, że po kilku latach, w bliskim towarzystwie, oglądałbym go raczej z nieskrywaną ciekawością, niemal jak za pierwszym razem. Dałbym 8/10 (w swojej strasznej surowości), ale nie dam. Film zaś polecę, przede wszystkim za ową narrację, specyficzny klimat dreszczowca, który ogląda się z dużą ciekawością od początku do końca. W gruncie rzeczy jest to film przewidywalny, choć tylko do czasu. Może to jeszcze efekt utrzymującej się ciągle ciekawości po obejrzeniu tego dzieła?