Film nie jest o skrajnej nienawiści czy zemście. Prosty scenariusz oparty na Hamlecie Szekspira jest jedynie tłem, czymś co ma sprawić, że nie jest on kompletnie bezsensu. W tym filmie chodzi o świetne statyczne ujęcia, inspirowane chociażby dziełami Akiro Kurosawy, o oddanie metafizyczności, wierzeń i duszy dawnych Normanów i Słowian, jest on przepełniony symboliką, artyzmem. Lekka psychodela połączona z brutalnością i surowym klimatem co idealnie wpasowuje się w słowiańsko/nordyckie klimaty, do tego świetnie pokazane rytuały i emocję jakie przy nich towarzyszyły.

To wszystko sprawia, że film jest specyficzny i nie dziwię się, że dużej części widowni się nie podoba. Nie każdy potrafi spojrzeć na film jako sztukę, a nie bardziej lub mniej angażującą rozrywkę. Dodajmy do tego teatralność i banalność samej fabuły i większość ludzi uważa, że film to gówno. A jest według mnie z artystycznego punktu widzenia świetny, miejscami trochę nierówny ale nadrabia świetnymi zdjęciami i mitologiczno-psychodelicznym ciężkim klimatem.

Co nie zmienia faktu, że jednak Lighthouse nadal jest najlepszym filmem Eggersa.