W tymże roku wyszły trzy filmy o podobnej tematyce- "Skowyt", Amerykański wilkołak w Londynie" oraz właśnie "Wolfen". Ten ostatni nie przeszedł jednak do klasyki jak dwa pozostałe i w sumie słusznie. Sam nie wiem co o tym filmie myśleć, jest skrajnie nierówny, przydługi i rozwleczony. Ale ma coś w sobie, choćby klimat który wywołuje ciarki. Największą zaletą są sceny widziane oczyma wilkołaków- później zerżnięte w "Predatorze" i podkręcające napięcie, bo wiemy kiedy bohaterowie są obserwowani. Albert Finney w roli głównej mnie niestety zawiódł, gra takiego zmęczonego glinę który mozolnie się porusza, a słowa akcentuje jak jakiś szeryf z dzikiego zachodu by nadać postaci choć szczyptę prawdziwego twardziela. Najlepiej sprawdza się na ekranie drugi plan czyli zwariowani Gregory Hines i Tom Noonan. Zdjęcia pełnej syfu metropolii też są nie lada zaletą. Ale całość oglądałem z średnią przyjemnością, film jest stanowczo za długi, niektóre sceny gdy kamera obserwuje zamyślonego Finney'a są niepotrzebne i czasami mam wrażenie że reżyser z tak błahej tematyki chciał zrobić horror artystyczny. Dam słabe 6 bo mimo wszystko jest to świeże spojrzenie na wilkołaczą tematykę.