Dałam 3 tylko ze względu na "śmiesznawe" momenty wykonane przez Domagałę i ew. Królikowskiego. Chociaż Żmuda-Trzebiatowska w roli tępej beztroskiej blondynki o brąz włosach spisała się nienagannie. Tutaj na węża zasłużyła Kurdej-Szatan, która na ekranie zachowywała się jak stare nijakie próchno. Najgorsze sceny wedłig mnie to:
Koncert (nie dało się nie usłyszeć playbacku; po jaką cholerę wsadzili koleżków Szyji za instrumenty; przecież ta warszawska elita mogła się bez trudu domyśleć, że skoro nie grają ustaleni muzycy, to nie będą grane właściwe piosenki; od kiedy ochroniarze są tak łatwowierni, że wpuszczają wszystkich podających się za żonę obecnego piosenkarza)
Kiedy Królikowski chce zapalić zioło, a Szatan zachowuje się jak typowa sucz.